Çığlık çığlığa giriverdin aramıza
Sevinecek miyim
Sitem mi edeceğim bilemiyorum
Mademki dönüşü yok bu yolun
Hazır mısın
Hoş geldin hanemize
Sefalar getirdin yuvamıza
Sana sıcacık kucağım
Ninnilerim, masallarım
Nasihattan başka yoktur mirasım
Umut sensin
Dünya senin
İşte önünde yolun
Koşuşmaya, boğuşmaya mahkûmsun
Hazırlan
Sevgileri, sevimsizlikleri,
Dostlukları, kahpelikleri
Umutları, hüsranları
Göğüsleyeceğin bir yığın ikilem var

Kim bilir kollarında, beyninde
Prangalar taşıyacaksın
İtilip kakılacak,
Darbelerde mahpuslar sürgünler
İşkenceler içinde yoğrulacaksın
Panzerler, tanklar kıstıracak
Belki bir köşede.
Anandan emdiğin ak sütü
Burnundan getirecekler
İnsan olmanın,
Özgür düşüncenin büyük bedelleri var.
Ne sınavlardan,
Ne sıratlardan geçeceksin.
Nükleer yağmurlar,
Barut, kan kokusu
Ülkelerde
Ülkende can namus korkusu
Bir genç
Bir asker
İkisi de vatan yavrusu
Dağ başında
Yol ortasında
Birer birer düşüyor olacak
Ağıtlar duyacaksın
Bir yavuklunun
Bir ananın acı feryatları
Dolunca kulaklarına
İçin yanacak


Yüreğin burkulacak
İnsanın
İnsanlığı nasıl bitirdiğini görünce
İnsan olduğundan utanacaksın
Nefrete kine gerek yok çocuğum
İyi kötü insan bu!
Sen de busun!
Yılmayacaksın insan yavrusu.

Zalimden
Namussuzdan güçlü olmaya
Mecbur ve mahkûmsun
Okuyacaksın
Yazacaksın
Konuşacak, tartışacak
Doğruyu, güzeli bulacaksın.

Yorulacak
Çok yorulacaksın
Güveniyorum sana
Ak güvercinlerin barışa uçtuğuı,
Annelerin, babaların
Çocuklarıyla el ele tutuştuğu
Cenneti sen kuracaksın


Mehmet Doğan (Yörükozan)