Bakın bizim dağlar alabahar kar iken
Yayla yazılarımız ilkbahar mı
Beklesin…beklesin…
Nasıl beklesin…dolu dolu gözlerim
Özlemlerime hüzün dokunurken
Yorgun keyifsiz ve bitkinim
Çiçekler solgun
Kuş sesinden yoksun
Koyun kuzusuna melemez ki
Kavalım ötsün
Dökülüyorum
Dökülüyor doğa
Küstü çocuk çığlığı
Renksiz
Ahenksiz yarından umutsuz kaldım

Dudağımda yanık türküler
İçim yalnızlık telaş
Ey kuytu köşeler bekleyen
Koca çınar ağacı
Sana sana muhtacım
Sığındım gölgene
Dayandım duldana
Ne haber
Geçmişten gelecekten bihaber
El sallansın
Islıklar çalınsın
Ayna tutulsun uzaktan
Çoban ateşlerimi yanan ki
Gözlerimde boz duman

Göçmen kuşlar
Göçmen kuşlar size derim
Nerede bu çocuk
Ufkun kızıl yüzünden uçuverin
Az ilerde
Yörük çadırlarına iletiverin
İlk horoz öttüğünde
Oralarda kuru ayaz
Acı poyrazlar eser
Çatlamıştır acışır eli teni
Toprak soğuk bedeni
Üşümez mi
Üşümez mi o yavrucak

Oysa yaz…
Gökyüzü ışıl ışıl bekleşir
Denizler yakamoz
Gel – git akşamları çocuklar yüzer
Sen nerelerdesin
Nerelerdesin kınalı kuzum
Nerelerde fırtına ayaz
Karın beyaz örtüsü bahane
Bak ayın şavkına
Ananın ağlamsı yüzü titrer
Örgün örgün düşünür durur

Ben hayâl çizerim
Resim gibi
Ağlarsam ver gözlerime yaş
Gözlerinde akşam güneşim
Gecelerim sevgisiz
Kahkahalarım eksik
Çığlıklar isterim dinsin hıçkırıklarım

Sarı sıcak sahillere boğulurum
Çöller çırpınır içimde
El açmış Afrikalı
El açmış ölüm artığı kara çocuk
Dilenir gözler bakar
Gözlerimin ağına

Ekmek kırıntısı
Işık
Sevgi ve merhamet umar
Üzgünüm çaresizim
Verebilseydim çocuğuma

Sahralar serap bekler
Gündüzleri soğuk soğuk terler
Geceleri buz keser bedenim
Susuzum
Çok uykusuzum
Kızgın kumlarda yanar yüreğim
Bana bir pınar
Bir vaha gösterin
İlahlar ilahlar yardım edin
Anamı isterim

Konuş konuş söylen hele
Kadın güzel anacığım
Gül memenden ak sütünü emmedim mi
İntizar ah yetim hakkı mı
Söylen anacağım söylen
Dudaklarında dualar suskun
Bana inanmaz
İnanmaz ne tanrı ne de kulu
Haksızlık değil mi ki bu
Hani masumca inanılmış çocuk kalpli dualar
Yok mu oldu
Yok mu oldu
Kara yazı kaldı alnıma
Bu yazıyı
Yanında yatan bebeğim var ya
O yazdı derlerse inanma
Asla inanma
Saf ve temizdir o
Gözlerimden aktı
Ellerimden süzüldü
Sel sulara karıştı
Alnım çizgi çizgi
Ya kalbimdeki izi

Hıçkırıklar içinde
Karşıda bir çocuk ağlar ya
O benim işte…

Mehmet DOĞAN (Yörük Ozan)