Biz'i Arıyorken Bulduğum Ben / Kimsesiz



hani,
söker gibi eski bir hırkayı geçer ya hayat
bir kolun dışarıda kalır ansızın
..........

bağnaz tutkusudur saat zamanın
çift şerit köprü şeklinde ellerimiz
her birinde paletliler
kan, revan içinde bamtelimiz

yine de söyler şarkısını, dinleriz


ahh, çorabı kaçık hayat
lise çağının tutkalı kadar,
kolay mı seni onarmak?
yamalı çıplak dışımız, içimiz

yine de severiz tutarsız, seviliriz


park halinde kelimeler biriktirir
ilk yalnızlığa çökeriz
adını kaç kez ezberlediğimizi sayamadık
bu hangi boyasız, renkli resmimiz?

yine çalarız neşteri tenimize, seviniriz

...........................Kılcallarımızda başlayan bir yangındır öykümüz. Anlatır, dinler, anlamaz, değişmeyiz. Çıldırmak işten değil demelere inat, çıldırır
gezeriz.

..............Biz, hiç biz olduk mu? Belirsiziz. Bizi biz sandılar, sustuk. Bizi onlar sandılar, kızdık. Bizi hiç saydılar, umursamadık. Bizi çok saydılar, karşı çıktık.

...............Bizi biz bile görmedik ıslak yolların yokuşlarını tırmanırken. Hep iniş, hep iniş

..........bir yanardağın alevinden fırlayan kırlangıç rengiyiz. Biz kelimeyiz, biz ezberiz, biz bilmece......

.............Her zaman dediğin gibi;
'' bir bütünün iki eşit parçasıyız biz, dağılmış hiç toplanmayan ''


.............Ben bizi anlamaya çalışan bir mesafedeydim her zaman. Her yerde beni arayan!



2005

Ali Aydoğdu