“benim can kırıklarım var...!”

garip duygular..
anlamlandıramadığım..
anlayamadığım..
uzun zamandır böyle olmamıştı..
belki ilk kez..
neden karnı ağrır gibi hisseder ki bir insan kendini..
neden midesi bu kadar çok yorar bir adamı..
hani sadece yürek vardı..
akıl vardı..
duygular ve mantık..
bu sancılar da neyin nesi..!
özlem büyüktü hani..!
söndüğünü söylemeyeceğim sana..
hâla orda bir kor var..
sönmek bilmez..
söneceğe de benzemez..
peki ya bu duman..
alevler nerde şimdi..
özlemimizi hırçınlaştıran..

bu kafes de neyin nesi..
yine mi esaret!
ben yokum arkadaş..
kanatlarımı kıracaksa sahip..
bir zenci karasında kaybolacaksa gölgem..
ve her susayışımda..
tuz sereceksen önüme..
üzgünüm arkadaş..
ben yokum...!