Bir klasik herkesin okumuþ olmayý istediði ancak kimsenin okumayý istemediði eserdir. -Mark Twain |
|
||||||||||
|
Hiç bitmedi içindeki yangýna eklenen sarsýntýlar Döküldükçe topladým parçalarýný Harabe olmaktan kurtaramadým varlýðýný Çýkmaz sokaklarla doldu bütün kentim Ne yana gideceðimi göremediðim sürekli bir karanlýk içinde Beyaz bir kaðýdým bile kalmadý Üzerine bir melek resmi çizebileceðim Grileþti hayran olduðum yeþiller, bembeyaz gökyüzü Bulandý göz kamaþtýrýcý masmavi denizim Yaðmacýlar, çýkarcýllar doldu yýkýntýlara Kaçamýyorum görünmez sýðýnaðýna kentimin Anahtarý kimde bilmiyorum Oysa sevgi ve güven dolu, derinliklerinde Gerçek Utku’nun doðduðu bir hazine Yoruldum uðraþmaktan,kendimi alamadýðým düþüncelerden Çevremdeki maskelileri görüp çaresiz durmaktan Son bir yýldýz ýþýldýyor gökyüzümde Bir melek doðuverdi ansýzýn o yýldýzdan Gece yarýsýydý hayal meyal kondu yüreðime Kaldýramadým öne eðilmiþ baþýmý doyamadým ona Kendimi onda kaybetip onu üzmek korkusuyla Kapattým gözlerimi yanaklarýmdan süzülen Her damlasýyla bir iz býrakan göz altýmda Avuçlarýma doldurduðum duygu dolu göz yaþlarýyla Tutacak mýsýn ey melek elimden? Kentimi harabelikten kurtarýrken... Bir melekler þehri yaparým sana Son nefesimi uðrunda adasamda Her yanýný aynalarla kaplarým kentimin Seni yansýtmak için, sana bakamadýðým gözlerimin içine Kaybettiðim beyazlýðýnda dalar giderim sonsuzluða Atarým beni eriten acýlarýmý meleðimin doðum kentinde Pamuksu hafiflik içinde Yükseliriz kentin üzerinde beyaz bulutumuza, Geçerken boðazdan yakamozlar arasýnda Dans ederiz yýldýzlarýn ýþýðýnda Ilýk bir rüzgar okþar yüzümüzü Gönlümüz titrer hassas dokunuþuyla sevginin Meteor yaðmuru olsa gökyüzünde Siper ederim bedenimi her birine Duman bürüdükçe havamýzý Var gücümle üfleyip daðýtýrým onu Bütün zehirleri senden alýr Müptelasý olurum gerekirse acýlarýn Her anýnda sýðýnacaðýn gizli maðaran Tükendiðinde içeceðin hayat iksirin Daðlarýn doruklarýnda aradýðýn huzurun Okyanuslara uzanmýþ yatan sessizliðin Her biri hayatý yakýndan tanýyan kalbimde Rüyalarýmda köz olup kavruldu Görünmezliðinde, bir umutla, sabýrsýzca beklerken Bir gün meleðim giderse hiç düþünmem yakarým bu kenti Kendimi de atarým alevlerin içine Isýnýrým onun hayal ateþiyle, dokunamaz kimse varlýðýma Zaman akýp gider, küllerimi ardýndan býrakarak
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © utku demir, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |