Salevkos Krali Antiokhos bile, Hazar Denizi'ni kesfe kendi
gitmeyip, ünlü bir cografya bilgini olan (kimdi ya?) komutanini yollamisti.
Orta komedyanin en büyük temsilcilerinden Antiphones, duysaydi kimbilir nasil dalga geçerdi? Ama o, su anda çalan kapiyi bile duymuyor. Öykü böyle basliyor oysa. Kapida Antipapa ve Hitler var. Hitler'i Sarlo sandim önce. Sizi kim gönderdi? dedim, Antipapa'ya. Derinden gelen sesiyle Gönderen Enis Batur, dedi. Yeterli bir referansti ya da reverans diyelim. Onlar içeriye geçerken ben telefona uzandim. Enis Batur, durumu dogr(ul)adi. Mantar yutmus muhalifleri için antimikotik hazirliyormus. Deneyimlerime dayanarak, antimikotigi "cici beyim mantara basmam" kantosuyla karistirmasini önerdim. Telefonu borcumdan dolayi kapadim, konuklarimin yanina gittim. Antipapa, Yeni Zelanda açiklarindaki Antiped Adalari'nda balik avlarken, antisemitizm firtinasina
yakalanan Hitler, yanina düsmüs. Düsenin dostu olmadigindan, Antipapa Hitler'e yüz vermemis, ama pesini de birakmamis, falan filan. Dinleyecek degildim. Hitler, lafi degiştirmek için, Antipolis'in nerede oldugunu sordu. Antipapa'nin sus isaretini görene kadar, baklayi agzimdan çikardim: Nil Irmagi'nin Bati kiyisindaymis, dedim.. Hitler, Kentin yurttaslari Yunanli sayiliyor ama Misirli kadinlarla evlenebiliyorlarmis orada. Utanç 'verici' bir durum, dedi. Antipapa kulagima tisladi : Bu irkçi herif hala akillanmadi. Ee, dedim, Hitler'e, herkes Almanlar kadar 'saf' olamaz. Hitler tam zamaninda egildi, atttigim tas yere düstü. Ben de bir sey olmamis gibi önümdeki dergileri karistirmaya, 'dagitmaya' basladim. Hitler, 'joker' olup olmadigini sordu. O senin dedigin, Batman filminde olur, dedim. ilk açtigim dergide, antipanteler vardi. Hani su italyan mutfaginda altlik olarak yenen mezeler canim. Hitler, aniden depresyona girdi. (Fransa'ya da böyle girmisti.) Antidepresif bir ilaç iyi gelir, dedi Antipapa. Bilmedigi hapi yutmasin, dedim. Bu kez, tas isabet etti. O zaman, antioksidan ver evlat, dedi, paslanmasini önler. Bana ne ya! Öyküye girdi diye, bakmak
zorunda degilim.
içimden Antimakhos'a yeni bir siir yazmak geliyor. Mary Antin için de, yeni bir Vaadedilmis Toprak. Hitler, birincisini anlamazdi ama, eminim ikincisine çok kizardi. Sanat kalicidir, Hitler ise akip gider, dedim, o sirada yüksek sesle. Bu bir antitez diye sevindi Antipapa. Hitler, suratini asarak, kendimi antiöykü
kahramani gibi hissediyorum, dedi. Hava isiniyordu gitgide. Yumusatmaya çalistim. Vernel reklami da iyi gelebilirdi tabii. Önümdeki dergilere tekrar döndüm. Dergide, Sarah Show, kadinlar basit seyleri severler, sözgelimi erkekleri, demis. Bence basit konusmus. Hitler, düsüncemi okudu, begendigini söyledi. Keske begenmeseydi ! Niye mirildaniyorsun? dedim, Antipapa'ya.
Antifon (ayin müziklerinin nakarati desek ölürüz sanki) okuyormus.
Hiç begenmedim... Cebimden silgimi çikardim. (Cebimde silgi ne ariyor? Bunu Mike Hammer'e sormaliyim). Antipapa'yi, Hitler'i ve kendimi silmeye basladim. Sizi de antilopa bindirip, saglikli bronzlasma yollarindan geçmeniz için Fransa'ya, Antibes'e gönderiyorum. Kafami silmeden önce, agzima bir antiasit attim. Silgi dIsImI, antiasit midemi sildi. iste simdi kendime karsiydim! (Yani aynaya bakiyordum!)