Gece yine eve geç geldi. Baþý dönüyordu. Eðer arkadaþlarý eve getirmese nasýl gelecekti bilmiyordu. Sendeleyerek içeri girdi. Annesi yine onu beklemiþti. Annesini onu bir daha onu beklememesi için azarladý.
Annesini hiç sevmiyordu. Onu hep babasýnýn ölümünde sorumlu tutuyor ve onunla konuþmuyordu..
Duvarlardan destek alarak odasýna gitti. Ezberlemediði yer olmasa kesinlikle odasýný bulamazdý. Öyle uykusu gelmiþti ki yattýðý gibi uyudu. Sabah kalktýðýnda midesi çok kötüydü fakat annesine yakalanmadan dýþarý çýkmak istedi. Tam giyinirken annesinin kalktýðýný duydu. Annesi kýzýnýn kendisiyle konuþmamasýný bildiði halde yine ayný tembihte bulundu. "Selin, lütfen git þu Berk' in psikiyatrisine. Çok kötü haldesin."
Selin' i bu hale babasýnýn ölümü getirmiþti. Babasýný o kadar çok seviyorduki onun ölümüyle büyük bir deprosyana girmiþti...
Durumunun kötü olduðunu Selin de biliyordu. Sarhoþ olmadýðý zamanlarda bunu düþünüyor ve haline üzülüp daha çok içiyordu. Psikiyatrise gittiðinde hiçbir þeyin düzelmeyeceðinin kanýsýndaydý ve bu nedenle de psikiyatrise giymiyordu...
O akþam yine arkadaþlarýyla gece kulübüne gitmiþti. Müziðinde etkisiyle herzamanki gibi çok içmeye baþladý. Ama bu sefer fazla kaçýrmýþtý. Tam bu sýrada dans etmek için ayaða kalkýyordu ki kendini yerde buldu...
Gözlerini açtýðýnda hastanedeydi. Basit bir sarhoþluk vakasýydý. Nerede olduðunu anlamak için etrafýna bakanýrken annesini yan koltukta gördü. Annesi kýzýnýn o güzel gözünü açtýðýný görür görmez hemþirelere seslendi. Ýþte o zaman anladý nerede olduðunu...
Selin hastaneden taburcu edildiðinde olanlara hala inanamýyordu. Bu hallere düþeceðini hiç düþünmemiþti. Annesinin baþýndan beri haklý olduðunu anladý. Bunu baþýnda yapmasý gerekirdi ama hiçbir þey için geç kalmýþ sayýlmazdý. Psikiyatrise gidecekti. Bu haberi annesi duyduðunda o kadar çok sevindi ki kýzýna büyük bir þefkatle sarýldý. Selin annesini affettiðini o anda anladý...
Psikiyatris iþinin erri olan bir insandý. Bunu Berk' in söylediklerinden biliyorlardý. Ýki gün öncesinden bugün için randevu almýþlardý. Yarým saaatlik yolculuðun ardýndan klinikteydiler. Sýra onlara geldiðinde Selin içeri girdi. Halim Bey' i görünce çok þaþýrdý. Bu tip insanlarý hep gözlüklü, çirkin olarak düþünmüþtü ama karþýsýnda tam zýttý vardý. Halim Bey çok yakýþýklý ve oldukça iyi giyinmiþ bir insandý. Kabul etmeliydi ki Halim Bey' den etkilenmiþti.
Ýlk seansta tedavi amaçlý hiçbir þey yapmadýlar.Hep böyle mi oluyor bilmiyordu ama sadece kendilerinden bahsediyorlardý. O zaman buraya gelmekle hata yaptýðýný düþündü ama yinede Halim Bey' in bekar olduðunu duyunca içini nedenini anlayamadýðý bir sevinç kapladý... Seanslar baþlayalý altý ay olmuþtu ve bu süre içersinde Selin içkiyi býrakmýþ, babasý olmadanda yaþamdan zevk almaya baþlamýþtý. Bu arada yeri gelmiþken söyleyelim Selin Halim' le üç aydýr çýkýyordu.
Akþamüstü herzamanki gibi sahilde el ele tutuþmuþ geziyorlardý ki Halim birdenbire diz çöküp cebinden çýkarttýðý kutuyu Selin' e verdi. Selin çok þaþýrmasýna raðmen içinde ne olabileceðini tahmin edebildi. Ama karþýsýnda tahmininin çok ötesinde bir þey vardý. Pýrlanta bir yüzük. Öyle parlýyordu ki sanki Selin' e göz kýrpýyordu. Selin bu hediyeye karþýlýk olarak eðilip Halim' i ateþli bir þekilde öptü çevresindeki insanlara hiç aldýrmadan....
Selin Halim' le evleneli iki yýl olmuþ hayatla tamamen barýþmýþtý. Evlendikten hemen sonra annesinin üstündeki eve taþýnmýþlardý. Selin iki ay sonra bir erkek çocuk dünyaya getirecekti. Adý þimdiden belliydi. Mehmet. Hem kendi babasýnýn ismini koymayacakda kimin ismini koyacaktý Selin....