Vuruldum!

güneşe vuruldum!
dışarı çıkan vuruluyor
dışarı çıkmayanı da vuruyorlar bugün
vursunlar!

kim kapatır kendini bu güzel havada
zindan gibi bir ofise
ya da ışıksız bir odaya
tutmuyor mu ayakların
yok mu elinden bir tutanın
dilesen
çıkarmaz mı seni güneşe

üstelik biliyorum
beni okuyorsan şimdi
ne hastasın, ne de sakat
karşımda –miskin- oturmaktasın rahat
bekle, güneş kapıyı açıp gelsin
-sevgilin belki de-
bekle ki kucaklasın
bekleyeni vursunlar!

nasıl güzeldi güneş
ben gördüm
ne çıkar ardından yağmur gelse
güneşe vurulurken
ya da iliklerine kadar ıslanırken
“o” da güzel ama
yaşamak en güzeli demek varken
kim kapatır kendine bütün kapıları
kapatanı vursunlar!

-ne o!
hala beni mi okuyorsun-

belki sen de vurulmuşsun
belki sen zaten ölmüşsün
tez haber salayım da
sana dokunmasınlar!

b.e.e