EY SÝLUETSÝZ YALANCI
"Ýhanetsiz aþklara "

Mavinin düþünülüp,kýrmýzýnýn konuþulduðu bir hayaletler þehrinde,ben umut dolu günlerime uzun bir yolculuk yaparken , sen umutsuz renksiz ve bedensiz bir yaðmur damlasý gibi düþünmeye devam ederdin. Anlaþýlmamak ne garip tat da imiþ meðer. Uzun hayaller,dar duygular,kýsa bakýþlar,siluetsiz yalanlar ve sen. Ey adýna yandýðým kahrolasý yabancý...

Sessizlik o kadar acý verdi ki,duygularým ellerimde ve dudaklarýmda gizlendi. Göz yaþlarým acýmý anlatmaya yetmedi ,artýk aðlamýyorum sana an kýymetli yerimle,özetleyip verdim tüm duygularýmýn yaþlý bir orman aðacýna. Oysa ne kadar da güzeldi soðuk,ne kadar da hoþ kokuyordu sessizlik. Uzun ýþýklarýn gölgelerine sýðýnýrdýk,ne kadar da sessizdik,ne kadar da yasaktýk,ve ne kadar da utanýyorduk küskün gecelerden. Oysa ki geceler bile senden yanaydý.Ey þehri uyutup zehir içiren yolcu...

Sahte güneþin donmuþ kýrlangýç yavrusunu sevindirdiði günlerin özlemindeyim artýk,ve de bir þarkýnýn son notasý özetinde ,hani o verdiðimiz sözler var ya bülbül-i ceyd-a kesilirdi kulaklarýmda sen yokken. Belki taþlarý,belki hisleri belki de kokunu þahit tuttun uzaklardaki kadýna. Kim bilir belki de hüznünü gizledin göðsünde,kim bilir belki de duygularýný gizledin dudaklarýna,belki de bir sirk hayvaný çaresizliði içindeydin kim bilir...Bir bedenin öldüðü yerde,bir ruhun dirilmesi neye yarar? ...... adýný söyleyemediðim,söyleyebilecek misin sen? Ve ben ýzdýrap dolu günlerle doldum taþtým, kor bir ateþ sana dokunmaz bana dokunduðu kadar ve sen tatmadýn bunu ve sen anlamadýn bunu. Ey ýzdýrap kokulu kahin...

Çok uzun zaman geçmedi,yollar arasýna sýkýþmýþ ince bir çizgi gibi kokuyorum,yalnýzým, sensizim ve ben sana diyemedim. Masum bir kaç damla göz yaþý,bir kaç satýr yazý,isimsiz bir künye, gecelere asýlý duran yaþlý ve yorgun bir aðaç,dekorsuzca ve poz almadan duran bir yalan,kokladýðým bir anahtarlýk kaldý senden geriye kalan. Ve de benim eklediðim bir çiçek seni hatýrlatan aþkýmýzý hatýrlatan ve de masamda aþkýn gözyaþlarý kaldý,aþkýn gözyaþlarý.Adýn gece olsun,adýn karanlýk olsun,adýn yalan olsun be yaðmur yüreklim hatta ve hatta haziran olsun. Kahpece ezilmiþliðin tadýnda olsam da gündüzler yeter bana,sahte gecelerine inat,seni sevdim, sevmeyi ben istedim ölesiye, yapabildiðim tek þey bu zaten.Þimdi ise artýk O istiyor,o kadar çok sevdim ki þimdi ise ne seni senin beni sevmen nede bana geri gelmen ilgilendirmiyor artýk beni ,þimdi ne sana nede bir baþkasýna,sadece içimdeki sana mahkum oldum,adým eylül oldu,adým tadýn oldu. Ve de gittin ardýna bile bakmadan adým sonbahar oldu,sonrasý ise bir hiç, Ey siluetsiz yalancý...

Sevda ne renkti o günlerde ? sen siyahý ben beyazý yaza durdum,unutulan kapýlarýn anahtarýný verdim,çok þey istedim senden belki yaparsýn diye,belki ümit edersin diye,oysa hiçbir þey vermedin bana,birkaç damla sahte gözyaþý ve bir yýðýn yalandan baþka, onlarý da ben istemedim zaten, zaten istenilmeyen þeyleri verdin,körelmiþ ve isimsiz imzalara saldýn beni,dilenci tadýnda sattýn asaletini, sen býrakýp giderken beni yaðmurlu bir günde tek kaldým. Anlayacaðýn bir baþýmlaydým. ve ben haykýrýrdým arkandan o yasak meyvenin tadýný. Ýstedin ki kollarýndan tutup götüreyim seni adým atýlmamýþ sahillere,ama yapamazdým bunu bugün,biraz cesaret biraz da sevgi gerek buna.Ey sevgiyi ve sevgiliyi oyalayan hüzün...
Bitiþe kaç cümle sýðdýrabilirsin ,uykumu uykuna verdim,silinmiþ pencerelerin buðusuna adadýn beni,sahtece ama ustaca,riyaca ama acýyla, saldýn beni derin karanlýklara. Ýlaca hasret hasta tadýndayým. Gel diyemiyorum. Öylesine yoruldum ki,çýkmaz sokak baþlarýnda yýðýldým,ve ben derbederim,yalanlarýna yenilmiþliðin hüznü öldürdü beni. Ey yeniçerileri ayaklandýran asi...

Her umudumu söndürdün seher vakitlerinde,belki seçilmiþti satýlmýþlýðým ruhunda, ölmeyi isterdim. Gün bitiminin baþlangýcýnda teslim ettim sevdamý,kör bir dilenciye, bilmem nasýl vereceksin hesabýný ödenmemiþliðin.Oysaki sen benim O' na olan ödeyemediðim borcumdun. Ey geceleri ürperten sesin sahibi...

En acýmasýz saatlerde aðlamýþlýðýmý nasýl da sattýn mahþeri yalnýzlýklara. Yaðmurun düþtüðü topraklar þahidin olsun senin,her akþam sensizliðin mihverinde olsam da ben,gece güneþ doðmaz be yaðmur yüreklim,doðmaz be siluetsiz yalancý,adýný boðazýma,tadýný dudaklarýma,hislerimi yorgun bir derviþe adadým,seni senden habersizce sevdim ve aðladým. Bilemedin iþte ...bilseydin... ah bir bilebilseydin. Ey küçük gönlüne gözleri hapseden zavallý...

Renksiz nehirlere savurdun bütün duygularýmý, sen sana ait olmayan duygularýný sattýn, Sen sana ait olmayan duygularýna yenildin,kendini senin olmayana verdin, hem de ölesiye acý duyarken. Ey adýný yitiren insan. Bana insansýzlýðýný verdin, ve ben senin her anýna birkaç damla gözyaþý verdim , çirkinsizce çizdin sevda resimlerini, dedim ya ey yaðmur yürekli,ey toprak kokulu yar, senin için sebepli sebepsiz akmaya hazýr bir kaç damla göz yaþý olsun namusun...o gözyaþlarýný bilmem ne zamana kadar hatýrlayacaksýn. Bilmem ki senin mi bana ihtiyacýn var yoksa ben miyim senin sevgilin? Ey mavileri siyaha boyayan kabus...

Gözler yalan söylemezdi hani,tadý hep aynýydý gözyaþlarýnýn hani,hani nerde kaldý bizim sevdamýz, adýný çýkar artýk karanlýklardan,ey siluetsiz yalancý... Tutulan bir yeminin sevincindesin artýk,ýslak eller,dalýnan gözler,isim yazýlan dudaklar ve pembemsi utançlar ve korkak bir asalet kaldý hayallerde. Ve de aþkýmýn tadýnda kalan yaþlý bir aðaç, sevgini býrak bir kenara,en güzel aþký meðer bir yalan söylermiþ. Ey karanlýklarý aldatan kadýn...

Çiçekli dallarýma çið düþürdün,anlamsýz imsak vakitlerinde,yorgun ve asil duygularýmýn gizemine sýðýndýn, vahþice...bilemediðin tatlara yenildin sen, körpe duygularýmý incittin ezan saatlerinde, bunu bir ben bilirim,birde yaþlý aðacýmýz,dikenlerini gül bahçeme saldýn ey vefasýz,ince ince sýzlattýn damarlarýmý, saatlerini gizledin saniyelerime. Sen korkularýnla baþ baþa kalýrken,ben sevdayý sevdim,ben köþe baþýnda annesiz çocuklara aðlarken, sen yerdeki dilenci kaðýtlarýna bakarak güldün,ben Filistinli bir çocuk ürpertisinde iken, sen adý bilinmeyen bir ülkenin hayaline daldýn, yüreðimdeki isyaný bastýrdýn ustaca,asice,hunharca. Ne dediðine deðil ne demek istediðine bakmalýydým o zamanlar .Unutma aynaya bakmak cesaret ister. Ey adýný bilmeden sevdiðim...


Kayan her yýldýza haykýr ismimi,yandým biliyorsun.yol uzun biliyorsun,özleyeceðim seni onu da biliyorsun. ama sen unutmuþsun sevdamýn sesini,ne kadar da boþmuþ meðer tüm boþluklar,aþk yalan söyletmez be yaðmur yürekli,rotasýz bir gemiyi saldýn uçsuz bucaksýz denizlere,sevincini býrak bir kenara,azýksýz bir sevdan olsun kendi yüreðinle baþ baþa kalacaðýn. Ve bil ki ben hep beklediðim o yerde olacaðým.Sen ise gelmeyeceksin biliyorum, ama ben yine orda olacaðým... Ey duygularýný yitiren tanrýça...

Haykýracak gücümü renkli yalanlarýnla mahþere sakladým,bir gitar sesi,bir araba sireni ve bir de sigara dumaný olsun Azrail' in,aþk dilenmiyorum senden artýk. Sensizliði ve sevgini bir türkünün en dramatik,en gamlý ezgisine baðladým. Gülüþünü bir arap atýnýn siyah yelesine, yalnýzlýðýmý yavru bir akbabanýn kan kokan kanadýna,kendimi ise bir çocuðun gülüþüne baðladým. ve seni anlatabilmenin özünü de dualarýn ürpertisine gizledim. Usulca. Seni artýk sensiz severken yaðmurun dindiði günü bekleyeceðim. Ey ruhunu yitiren gömü...

Deðiþen ne mi kaldý? Halen daha sevdiðim elbiselerini giyiyorsun,ben ise insanlarýn yüzüne halen daha bakamýyorum,kinlerini bende büyütürken,sensizliðin bekaretinde iken ben, her gece yarýlarýnda üzüntümün özünü satýlýða çýkardým,çürük bir tahtaya davranýr gibi,bakakalýrdým gökyüzüne saatlerce,her yýldýza seni adardým, ve sonra annemin duasý gelirdi aklýma dönerdim kýbleye ve usulca çiselerdim yanaklarýmý ,sevmek ölmektir ,ölmek yok olmak,yok olmak ta aþk der ve aðlardým... Ey rüyalarýna sýðýndýðým kalpsiz...

Ve sonra son sigaramý içer; destursuzca savururdum dumanlarýmý,sonra sensizliðimin içine sessizlikle birlikte seni doldurur uzanýrdým lacivert kokulu yataðýma,uzun bir sabah ezanýnýn ürperten ihtiþamýyla senden ayrýlýr ve dalarým güneþ þahit olup ta bir çýngýrak sesi duyana kadar, sen rahat uyu, sessiz ve de sakin ol týpký týpký karlý çam aðaçlarýnýn gizeminden kurtulana kadar sana dualarýmý gönderiyorum kiminle ve nerede olursan ol,bu senin hep yanýnda olacak ,unutmayacaðým seni,zihnime kazýdýðým dualarýnla nice kem ruhlu yýllara. Ey ayrýlýklarý tadacak olan bedduam...
Gözlerin beni göstereceði zamana kadar bakýp ta göremeyesin,
Ayrýlýðý yaþayan hep sen olasýn,týpký ardýna býraktýðýn bir yalan gibi,
Hiçbir zaman söz verdiklerinle olamayasýn,
Bana yaptýðýn her þeyin en ucuzuna sadýk,
Tuzlu bir yaðmur damlasýna ise hasret kalasýn.
Daðýttýðýn parçalarý toplayasýn son sal'a ömrüne kadar,
Ey gizemli köþkün siyah perisi,Acýnacak hale gelmeden acýmayasýn,
Yüreðinin yanýnda olsun her zaman siluetsiz yalanlarýn,
Bir þarký tadýnda kalasýn tüm kandil akþamlarýnda,
Ýsimsiz vadilere yenik düþesin her daim,
Zifiri karanlýklar ve kötü günler yoldaþýn olsun.
Ne diyeyim mahþerde görüþene dek amansýz ve zamansýzca kalasýn. (Amin)
Ki aþk vefa ve cesaret ister . Hiçbir zaman unutma ki körler de aðlar.
EY SÝLUETSÝZ YALANCI...


Aðustos ' 28
Hakan Kýrbaþ