Gerçeði arayan bir insan, öncelikle her þeyden gücü yettiðince kuþku duymalýdýr. -Descartes |
|
||||||||||
|
Küçük bir çocuk,evlerinin önündeki kaldýrýma oturmuþ aðlayan birini gördü. Meraklý gözlerle yanýna yaklaþýp, neden aðladýðýný sordu ona. Böyle dertli olmasý üzmüþtü çocuðu. Cevap alamayýnca kendisi üzüldüðü zaman babasýnýn yaptýðý gibi dostça yaklaþtý aðlayan kiþiye. “Önce tanýþalým istersen benim adým Arda senin adýn ne?” diye sordu. Aðlayan güzel yüzlü adam “Aþk” diye yanýtladý onu. “Aþk mý?” “Evet ben Aþk’ým” dedi dudaðýný bükerek. “Neden aðlýyorsun peki?” “Çünkü dünya üzerinde neredeyse hiç deðerim kalmadý. Bana deðer veren o kadar az insan var ki buna üzülüyorum ve bu yüzden aðlýyorum” dedi. Çocuðun meraklý ve þaþkýn gözlerine baktý Aþk anlamadýðý gayet açýktý. “Ýstersen sana kendimden bahsedeyim biraz. Çünkü beni henüz tanýmayacak kadar küçüksün.” Baþýný salladý çocuk ve dinlemeye baþladý. “Çok uzun zaman önce cennetteki köþemde otururken, yeryüzüne inmem için bana emir geldi. Adem ve Havva’nýn birbirlerine aþýk olmasýný saðlayacaktým ve onlarýn birbirlerinden ayrýlmamalarý için uðraþacaktým. Böyle olursa insan nesli çoðalacak ve dünya üzerinde yepyeni bir hayat baþlayacaktý. Bana emredilen görevi hemen yapmaya baþladým. Önce erkeðin, sonra kadýnýn kalbine girdim gizlice ve kalplerinin birbirleri için atmalarýný saðladým. Ama gücüm birkaç ay sonra tükendi görevimi iyi yapamaz hale geldim” dedi. “Bunun üzerine yeryüzüne Sevgi’yi gönderdiler. Bu seferde o kadýnla erkeðin kalbine girdi ve ben mecburen çýktým hayatlarýndan. Ýlk zamanlar biraz kýskanmýþtým ama benden daha güçlü biriyle ortak çalýþmak iþime gelmiþti. Gel zaman git zaman biz onunla çok iyi dost olduk. Yer yüzünde o kadar çok insanýn birbirine aþýk olup, sevmesini saðladýk ki sayýsýný ben bile bilmiyorum. Her yere yetiþmek zorundaydýk. Sevgiyle birlikte bir günde binden fazla kiþinin kalbine girdiðimizde oldu. Bir gün bir karar verdik yetiþemediðimiz yerlere ayrý ayrý gidecektik o sevgi verecekti kalplere bende aþk. Onun insanlara verdiði hisler genelde uzun sürüyodu ama benimkiler kýsaydý. Bazen iþini bitirince benim yanýma gelip, çiftlerin birbirlerine karþý duyduðu hisler bitmek üzereyken sevgi aþýlýyordu. Ancak dünyanýn nüfusu arttýkça bizim iþimizde zorlaþmaya baþlamýþtý.” “Senden baþka Aþk yok mu?” diye sordu çocuk. “Maalesef yok” diye yanýtladý küçük çocuðu aþk. “Keþke olsaydý o zaman iþim bu kadar zor olmazdý ve þu anda üzülüyor olmazdým.” “Peki seni üzen asýl sebep nedir?” “Beni üzen asýl sebep” diyerek iç çekti Aþk. Dedim ya dünyada nüfus arttýkça ben yetiþemez oldum ve bazen insanlarýn kalbine çok küçük hisler koydum. Tabi doðal olarak iliþkileri uzun süremez hale geldi insanlarýn. Bu benim en büyük hatamdý çünkü bunu fýrsat bilen kötü kalpli heves geldi ve herkesi yanýlttý. Ýlk zamanlar birbirlerini görünce dizlerinin baðý çözülen dillerinin tutulduðunu sanan ve heyecandan her bir hücreleri titreyen insanlar artýk çok sýradan bulmaya baþladýlar bu duygularý. Geçmiþteki bütün aþklarý masal diye nitelendiriyorlar ve beni istemiyorlar artýk. Heves onlarýn kalplerine girip kötülüðünü býraktýktan sonra insanlarýn kolayýna geldi bu ve ben hayatlarýndan çýkýverdim öylece.” “Peki sen istediðin kiþinin kalbine giremiyor musun?” “Girebiliyorum ama Heves benden önce davranýyor ve beni içeri almýyor. O benden daha hýzlý.” “Beni gerçekten özleyen ve isteyen o kadar az insan var ki sanýrým ben bu dünyada daha fazla barýnamayacaðým ve biteceðim. Görevimi düzgün yapamadýðým için cezalandýrýlacaðým belki. Dostum olan Sevgi benim halime çok üzülüyor ama sanýrým benim baþýma gelenler yavaþ yavaþ onunda baþýna geliyor. Sevgisiz aþksýz bir dünya düþünemiyorum ben küçük çocuk o zaman herkes birbirine düþman olur.” “Üzülme ben büyüyünce birine aþýk olacaðým ve senin tekrar iþine dönmene yardým edeceðim” dedi bütün içtenliði ve masumiyetiyle. Bu sözler aþký güldürmüþtü. Henüz çok küçük olan bir çocuk, dünyadaki insanlarýn duygularý nasýl yozlaþtýrdýðýnýn farkýna varamazdý ama “umarým” diyerek onayladý çocuðu. “Þimdi gitmem gerek çoook uzaklarda bir yerlerde bana ihtiyacý olan birinin olduðunu hissediyorum. Heves gitmeden önce ben yetiþmeliyim oraya. Büyüdüðün zaman görüþürüz küçük çocuk hoþçakal” dedi ve uçup gitti. Çocuk Aþk’ýn anlattýklarýný çok beðenmiþ ve bir o kadarda üzülmüþtü. Ardýndan bakarken, “Sana söz veriyorum ey aþk, büyüdüðüm zaman seni mutlaka bulacaðým” dedi. Herkesin bir gün gerçek aþký bulmasý dileðiyle… BB>
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © tibet, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |