Tüm ömrümü var eden, sensin özümde canım,

Sonsuz tutkularına esrik düştü her yanım...

Sana sunduklarımdan, sanma ki çok pişmanım,

`İnan/Kul`dan sıyrılıp boynumu eğiyorum

Bir bütünüz seninle utançsız seviyorum...

*
Göğsümün sol tarafı hala hızla çarpıyor,

Yalnızlık bize haram, inan hayat çok, çok zor...

Zaman bir, bir bizleri gerçeğinde tartıyor,

Umuduma sarılıp, gülerek ağlıyorum

Yazgımın kollarında usançsız seviyorum...

*

Aramam hiç bir liman ve de bir dalgakıran,

Denizimde mutluyum, tüm varlığımı saran...

Yenilmeyiz yaşama, Güneş doğsun batıdan!

Bulutları içime rengarenk bağlıyorum,

Yaşlarıma tutunup utançsız seviyorum...

19 Mart 2006
ZEHRA Nesrin Göçmen (İNANKUL)

**********************************************************

Dünlerimi süsleyen sendin özümde canım,
Sonsuz tutkularına esrik düştü her yanım.
Ancak sunduklarımdan pişman değil vicdanım,
`İnan/Kul` dan vazgeçip boynumu eğiyorum
Kalın bir çizgi çekip, utançsız seviyorum...
.
Göğsümün sol tarafı daha hızla çarpıyor,
Kimsesizlik hallerim hayatımı kırpıyor.
Yalnızlık zamanların gerçeğini tartıyor,
Kuruntusuz, umutla uğrumu bekliyorum
Yazgıma bağlanarak usançsız seviyorum.
.
Aramadım bir liman veya bir dalgakıran
Denizimde mutluydum, ruhu, bedeni saran.
Yaşama yenilir mi, bir gün batıya varan?
Güneş`in izlerinde rengârenk koşuyorum,
Yaşlarıma tutunup utançsız seviyorum.
.
17 Mart 2006
Nesrin Göçmen