Siz hiç, her þeyi dakikalar içinde unutan birini tanýdýnýz mý? Hayýr mý? Vallahi ne yalan söyleyeyim böyle birini ben de tanýmadým. Ama tanýyan birinden, her þeyi dakikalar içinde unutan bir adamýn hikayesini dinledim. Sizi etkilemiþ gibi olmayayým ama dinlerken hem çok güldüm hem çok üzüldüm. ( Bu kýsýmlar sonradan eklenmiþtir )


     Büyük þehrin geniþ caddelerinin kenarlarýnda büyük, yüksek binalarýndan birinde bir bebek dünyaya gelmiþ. Doðduðunda saðlýklýymýþ. Çoðumuz gibi üç kilo yedi yüz elli gram gelmiþ ve çoðumuz gibi anne kucaðýnda bir kaç yýl sürekli tavaný izlemiþ. Her þey yolunda gidiyormuþ. Gün gelmiþ yaþýtlarý çiþini söylemeye baþlamýþ, bizimki söyleyememiþ, altýna kaçýrmýþ. Çocuðu götürmedikleri doktor kalmamýþ. Üfürükçülere, hocalara, büyücülere bile gitmiþler. Hiçbir þey fayda etmemiþ, çocuk ayný haltý yemeye devam etmiþ. Okuma yazma çaðýna geldiðinde birden düzelmiþ. Diðer çocuklar gibi okuluna gidiyor, her þeyi kolaylýkla öðreniyormuþ. Nihayet büyümüþ. Hukuk bölümünü bitirmiþ. Baþarýlý bir avukat olmuþ. Adliyeden adliyeye koþturuyor, ünü giderek yurt çapýnda yayýlýyormuþ. Bir gün zorlu bir dava sonrasý kendisini gören olmamýþ. Annesi derdinden yataklara düþmüþ, baba her yeri ayaða kaldýrmýþ, gazetelere ilanlar vermiþ, televizyon kanallarýnda programlara çýkmýþ. Ses yok. En sonunda oðullarýnýn cinayete kurban gittiðini düþünerek, kötü kaderlerine boyun eðmiþler. Anne kederinden ölmüþ. Babanýn ölmeye niyeti yokmuþ. Ölüsü de olsa oðlumu bulacaðým ve ondan sonra öleceðim diyormuþ.

      Bu hikayeyi anlatan arkadaþým, tam bu yerde benim þimdi yaptýðým gibi araya girerek anlatmayý býrakmýþtý. Olayýn adliyede görülen davadan sonraki kýsmýný soruþturmuþ. Arkadaþým adliye'de çalýþan meraklý bir odacýdýr. Ýnsanlarý gözlemlemeye bayýlýr. Adliye'de çeþit çeþit insanýn hikayelerini dinler, canlý cinayetlere þahit olur. Akþam da eve gittiðinde bu hikayeleri bir güzel yazar. Aslýnda bana bu olayý yazýlý olarak da vermiþti. Ama o kadar daðýnýk bir adamýmdýr ki, dostlarým bile beni bu yüzden ziyaret etmiyor diye düþünüyorum. Kim bilir olayýn yazýlý olduðu kaðýtlar neredeler? Neyse, nerede kalmýþtým? Arkadaþýmla nerede tanýþtýðýmýzdan söz ederek, bu hikaye'ye de biraz ara vermiþ olayým.

     Güneþli bir gündü. Þehrin gürültüsünden, tenimi yapýþ yapýþ yapan neminden usanmýþtým. Adliye'de önemli bir iþim vardý. Bu arada söylemedim sanýrým, ben de bir avukatým. Ama öyle büyük davalar peþinde deðilimdir. Küçük davalar alýrým, baþýmý karýþýk davalarla þiþirmeyi öyle pek sevmem. Genelde boþanma davalarýna bakarým. Ýþte arkadaþýmla da, onu eþinden boþarken tanýþtým. Mesleði yazarlýk olan arkadaþým geçim sýkýntýsý içinde olduðundan karýsý onu boþamak istiyordu. Tek celsede bitti her þey. Kaným kaynamýþtý adama. Ona Adliye'de odacýlýk iþi ayarladým. Hem bu þekilde maaþý olacaktý hem de yazmak için bir yýðýn konu. Neyse þimdi isterseniz biz asýl hikayemize dönelim.

     Olayý soruþturmaya baþlayan arkadaþým, kendisini kýsa sürede karmaþýk olaylar içinde bulmuþ. O gün dava sonrasý adamýn nereye gidebileceðini, en son adamý kimin gördüðünü herkese sormuþ. Görgü tanýklarýnýn ifadeleri hiçbir þekilde tutarlý deðilmiþ. Bazýsý adamý adliye'den öðlen saat üç sýralarýnda çýkarken gördüðünü, bazýsý da adliye koridorunda birden düþüp bayýldýðýný daha sonra kendisini hastaneye kaldýrdýklarýný söylemiþ. Daha sonra hastane kayýtlarýndan bu adamýn baþka bir avukat olduðu anlaþýlmýþ. Elde kalan tek veri bu durumda öðle saat üç sýralarýnda Adliye'den çýktýðýymýþ. Arkadaþým bir dedektif gibi olayý takip etmiþ, deðil mi? Yýllýk iznini, bu olayýn takibi için aldýðýný söylediðinde içimden iþte yazar dediðin böyle olur dediðimi anýmsýyorum.

     Olay bir türlü açýklýða kavuþamýyormuþ. Arkadaþým iþte ondan sonra, yukarýda da görüleceði gibi, bu adamýn ailesini bulmuþ. Geçmiþi hakkýnda bilgi almýþ. Söylenene göre adam, küçüklüðünde nedeni anlaþýlamayan bir unutkanlýða kapýlmýþ. Daha sonra bu durum geçmiþ olsa da, arkadaþým doktorlardan edindiði bilgiye göre böyle bir hastalýðýn ileriki yaþlarda tekrar aniden çýkabileceðini öðrenmiþ. Bu durumda adamýn hiç tanýmadýðý diyarlara gidebileceðini söyledi arkadaþým. Aile de bunun üzerine televizyon programlarýna çýkmýþ, gazetelere ilan vermiþ. Aslýnda arkadaþýmýn þu saptamasý benim de ilgimi çekti: Bu adam unutkansa bu ilanlar ne iþe yarar ki? Yani çevresindeki insanlarý kendi hakkýnda bilgilendiremeyen bir adam nasýl bulunacak? Tabii þimdi siz diyeceksiniz, fotoðrafýndan bulunabilir. Ama bana bir söyler misiniz; sakallarý beþ karýþ uzayan, kir içinde yüzen zavallý bir adamý kim tanýyabilir?

     Arkadaþým bu olayla ilgili en son ne yaptý, hangi sonuçlara vardý bilmiyorum. Ama herhangi bir geliþme olsaydý, ilk önce bana haber verirdi gibi geliyor. Herhalde iþin peþini býrakmýþ olmalý. Ya da bu hikayenin sonunu uyduracak ama mutlaka bir sonuca ulaþtýracaktýr.

     Aslýnda bunu ben bile becerebilirim. Þu ana kadar yazdýklarýmla size yazarlýktaki kabiliyetimi biraz olsun gösterebildiðimi düþünüyorum. Neden olmasýn? Hikayenin sonunu getirecek bir yetim olduðuna inanýyorum. Daha çok seziyorum diyelim. Bu durumda yapmam gereken tek þey, benim yukarýda hatýrladýðým kadarýyla anlattýðým ama þimdi dönüp baktýðýmda çok bir þey ifade etmediðini gördüðüm bu hikayenin aslýný bulmak. Odam çok daðýnýk. Þöyle sýrtýmý dönüp bakýyorum da, inanýn her þey her yerde. Oraya buraya atýlmýþ kýyafetler sorun deðil de, þu yýðýnlar halindeki kaðýt parçalarý canýmý çok sýkýyor. Þimdi arkadaþýmýn verdiði o yazýyý bulmak için bana biraz müsaade.


     Zihnim çok karýþýk. Az önce kaðýtlarý buldum. Aynen buraya ne görüyorsam yazýyorum. Ýki sayfaya yazýlmýþ hikaye. Altýnda da bir not var bana seslenen: "Sevgili Erhan. Seni çok sevdiðimizi bil. Burada yazýlanlar senin hayatýndan baþka bir þey deðil. Bu yazýyý her okuduðunda bunun farkýna varacak ama bir süre sonra unutacaksýn. Ailen seni çok seviyor. Annen, baban hep iyiliðin için dua ediyorlar. Seni çok seviyorlar ama çok yaþlandýlar. Niçin o kadar uzaklara gittin? Evine gelen, yemeðini ve temizliðini yapan kadýna parasý ödeniyor. Onun her þeyden haberi var. Seni yarý yolda býrakmayacaktýr. Biz de varýz, uzaktan da olsa seni gözlüyor, kolluyoruz. Bu arada okulum hala bitmedi. Bitince ilk iþim yanýna gelmek. O zaman her þey çok daha güzel olacak. Seni seviyoruz. Kardeþin, Yasemin."


     Yukarýya eklediðim yazýyý görmüþsünüzdür. Þimdi niçin hem güldüðümü hem aðladýðýmý anladýnýz mý?