hep özlenen ve düşünülen sen;
biliyorsun sevildiğini
bilmediğin bir şey var ki
bu sevda sonsuzlukla eşdeğer..

yalnızlığımla yüzleştiğim her anımda
sen çıkıyorsun karşıma
ve her kayboluşumda sonu belirsiz yolculuklarda
sana çıkan bir yol görünüyor uzaklardan
işte o zaman, bir şarkı oluyorsun
başında ve sonunda hep aynı sözler;
‘’bu sevda bitmez..’’

hayat kavgasının tam orta yerinde
iki satırlık haberin gelince
unutuyorum yorgunluğumu
yeniden girişiyorum mücadeleye
dağlar kadar ağırlıkları
kanatlarında taşıyabilen kuş gibiyim.
bir güzel sözünle her şeyi unutup
saçlarından ışık,
gözlerinden yaşam sevinci topluyorum.
yuvasına yem taşıyan karıncanın gayretiyle
biriktiriyorum sevgi kırıntılarını
bu çırpınışlarda yorgun düşse de yüreğim
emin olduğum bir şey var ki;
bu sevda bitmez..

bir seslenişinle mevsimim değişiyor
dünyanın bütün sesleri siliniyor kulaklarımdan
uzak bir yıldıza nişan alır gibi bakışlarımla
gözlerini buluyorum sonsuzluklarda
pusulanın ibresi hep seni gösteriyor
yazılar siliniyor
yalnızca bir cümle kalıyor bellek defterimde
sen de oku, ezberle
ve asla unutma !
bu sevda bitmez..bu sevda bitmez..bu sevda bitmez..
bitmemeli......

Yasemin Can