Papatyaların sabaha verdiği koku
Senin ellerinle gelmesindendir,
Günbatımının ardı yalnızlığa açılırken
Akşamı bunca güzel yapan
Kapıdaki gülüşünün
Evime doldurduğu huzurdandır,
Onca hayal kırıklığından sonra
Gözlere geri dönen umut
Gözlerindeki umuttandır,
Ve yalanlardan sonra gelen
Bu sonsuz güven
Hayallerinin iki kişilik olmasındandır.

Şu takılıp kaldığım şarkı
Aslında o kadar güzel değildir
Seni anlatmasaydı eğer sözleri,
Nazım Hikmet’in dev adamları
Yorulurdu artık büyük yollarda
Savaşmasaydın eğer zor sevdalarda.
Yani sensin sevgili
Şarkılara nefes
Şiirlere ölümsüzlüğü veren.
Yıldızlar yeter miydi sanki
Gecenin karanlığına
Senin aydınlığın olmasaydı.
Bir kış masalında
Güneş ısıtabilir miydi
Mekanların soğukluğunu
Sıcaklığın olmasaydı.
Yani sensin sevgili
Gecenin karanlığını
Aydınlatan yüzünün ışığında,
Odalardaki yalnızlığın soğukluğunu
Eriten yüreğinin sıcaklığında.


Sen varsın ya
Ondan bunca güzellik
Yani sensin sevgili
Şu kısa süren güzelliklere
Sonsuzluğu veren…

kasım2006