Ýçimden gemiler kalkar senin limanlarýna…,
Fýrtýnalar ve savaþlar atlatmýþcasýna yorgun,
Ve eve dönmüþçesine dingin herbiri…
Herbirinde bekleyenlerinin olduðunu bilmenin mutluluðu,
Ve mutluluða geçkalmýþlýk hepsinin çentiklerinde…

Ýçimden gemiler kalkar mutluluða..
Yelkenleri salýp rüzgarlara
Hiç düþünmeden gerdekileri ve hiç bakmadan ardýna,
Yol almak fersah fersah
Ve her fersahta bir adým daha yaklaþmak sana..

Gemiler kalkar senin limanlarýnda bekleyen yolcularý almaya…
“Yelkenler foraa” diye haykýrýr içimdeki heyecan.
“Yelkenler foraa”.
Bir an önce varmalýyýz derin sulara..ve dinlenmeli yorgun gövdelerimiz..

Oysa varýldýðýnda anlaþýlýr derin sularýn bizi özlememiþliði…
Ve hiçbir yolcunun aslýnda bizi beklemediði..
Bir hayali düþlemiþliðin hayalkýrýklýðý yaþanmaya baþlar yorgun yelkenlerde..
Ve geri dönüþ düdüðü çoktan ötmüþtür içimdeki derinliklere..

Birdaha hiçbir limana varamayacaðýný bile bile yorgunlaþýr omurgalar..
Oysa alýkþkýndýr fýrtýnalara yüreðimiz..yada alýþmaya baþlamýþlýk bizimkisi....
Beklenmemiþlik acýtýr yüreðimizi aslýnda, ya da daha acýsý geçkalmýþlýk…

Ýçimden gemiler kalkar senin limanlarýna….
Ýçimden gemiler kalkar geç kalýnmýþlýða….
Ýçimden gemiler kalkar yalnýzlýðýma…
Ýçimden gemiler kalkar………..
Ve bilirim dönmeyecekler bir daha…