Öyle uzun sessiz kalma
Korkarým ben uzun sessizliklerden
Sesin çýnlamalý an be an kulaklarýmda
Uzun sessizlikler yanlýzlýða gömer beni..
Sessizliði dinlemesini sevmiyorum üstelik
Ve sevmiyorum içimden geçen kýrlangýçlarý seyretmeyi
Sevmiyorum yaþamýn ayak seslerini
Bi sigara yakýp, ateþinde seni hayellemek
Ve düþeler görmek istemiyorum sabahlara kadar.
Ýstemiyorum yanlýzlýðýn aylak seslerini
Sokaktan geçen simitçinin sesi týrmalýyor þimdilerde yorgun kulaklarýmý
Ýçimdeki martýlar bile sessiz artýk
Denizler dalgasýz
Ve dingin herþey, içimdeki sessizliðe yoldaþcasýna..
Öyle uzun sessiz kalma dayanamýyorum.
Dayanýlmaz oluyor bazan kumrularýn bile yalnýzlýðý
Ve uzun geliyor artýk gittiðim her yol
Üstelik bir yere varmýyor hiçbiri
Yada her vardýðý adres boþ….

Öyle uzun sessiz kalma
Sesinle þenlensin içimdeki sessizlik
Sesin ýþýk olsun evimin karanlýðýna
Ve nefesin yoldaþ yollarýn sonsuzluðuna..
Öyle uzun sessiz kalma
Sesin içimi ýsýtýyor çünki
Ve içim ýsýnýyor her saat vuruluþunda
Sen konuþtukça yazasý geliyor insanýn
Yazdýkça; kelimeler de büyüyor adýnla..

Öyle uzun sessiz kalma !
Nolursun….