ESARET
Esaret dediðin kalmak mýdýr kapalý kapýlar arkasýnda?Bileðine takýlan iki demir halka mýdýr?Bakýpta görememek midir aydýnlýðý?Pür dikkat kesilipte duyamamak mý?
Bana göre hiçbiri deðil esaret.Sevdiðini kalbinde yaþatýp kendini öldürmektir, her gün biraz daha.Gözlerine yaþlar dolduðunda, güçlü görünmek için onlarý Salý verememektir göz pýnarlarýndan aþaðýya.Boðazýna düðümlenen çýðlýðý duyuramamaktýr hiç kimseye.Aydýnlýktan sýkýlýp karanlýkta bulmak kendini her gece.Gözlerin aydýnlýða bakarken karanlýkta kaybolmaktýr.Ayakta dururken yýkýk virane gibi sallanmaktýr içinde.Sevdiðin yanýnda olduðu halde dönüp bir kez olsun bakmamaktýr gözüne.Gönlün paramparça kanarken dudaklarýnda tebessümle dolaþmak zorunda olmak.Dertlerini içinde biriktirerek yüreðinde acýlar dan kocaman daðlar kurmak.Ben den yani kendinden baþka dostun olmamasý.Esaret bunlardýr iþte.
     Çelik zýrhlarla örtmeye çalýþtýðýn yüreðin içten içe yanmasý.Bu yangýn ki ne su söndürür ne toprak.Bir bakýþ belki bir güzel sözü sevgilinin devadýr bu yangýna.
     Kendi gönlünü esaret altýna alýp bu zevki baþkalarýna vermeden yaþamak yansanda ,kor olsanda, kül olsanda,kendi içinde olmak.Ne zordur ,bilir misiniz?Yürek kanýyorken bu kaný elini bastýrarak durdurmak.Kalp gögüsten çýkarcasýna çarparken aþkýna ona çelik zýrh giydirmek.
     Esaret olan yüreðe tercüman olmak.Bir kalem olup esareti yazmak.Zorlar güzeldi ya bunlarý yazmakta acý ama güzeldi aslýnda.
BU YAZI YÜREÐÝNÝ ESARETLERÝ ALTINA ALAN KOCAMAN YÜREKLÝ ÝNSANLARA…