GÜNEŞ DOĞACAK!
( Sevgili Nurperi !)
Kendin sanıyorsun belki geceyi ,
Kim bilir ardından gecedeki her heceyi…
Öbek öbek şiir oluyorsun!!

Name name şarkı oluyorsun dillerden düşmeyen,
Bir ucundan tutup cümleyi sürüklerken,
Korkuyorsun kendinden.
Uçurum sanıyorsun her çukuru,.
Oysa parmak ucun çukurda,
İki dizenin satır boşluğunda bile,
Yenik saydığın yenilmemişliğinle,
Susuyorsun!
Oysa sen sustukça,
Nehir oluyorsun gönlümde.


"Ah İstanbul" şarkısı tel tel işlenirken geceye,
Türkün, kara trenin yanık sireni…
Kapı önünde öylece bakakalıp,
Sen yine...
Yine susuyorsun!
Sustukça yürek burkuyorsun!

Sana bıraktığım gülleri kaldırımlara fırlatırken,
Toprak can çekişiyor
Sen!
Sen birlikte yürüdüğümüz kaldırımları bile…
Söküp atıyorsun!
Söğüt altında umut açan çocuk yüzlerine bile gülümsemiyorsun,
Uçurtma salıyor içlerinden biri,
Seriliyor maviye…
Mavi mavinin içinde,
Kendini ipin ucuna bırakırken;
Takılıp bir tele ağlıyorsun!
Akan hergözyaşının zerresinde bile…
Ağıt oluyorsun!!

Ne vakit telefonum çalsa, "Sen" sanıyorum...
Sonra ,
Sonra yine aynanın tersini çevirip...
Kendime bakıyorum.
Saklan diyorum içten içe sana...
Saklan!
Şimdi çek gökyüzünü üstüne…
Saklan!..
Ama unutma!
Bir gün ,her yeni günde olduğu gibi...
Güneş doğacak!