Yazıyorum.

Galiba çok yazıyorum.

Yazma yeteneğimi,varsa, kontrol eden beyin

hücrelerim hareketli bugünlerde.

Günde birkaç yazı yazıyorum.

Hızımı alamıyorum:

Şiir yazıyorum.

Deneme yazıyorum.

Eleştiri yazıyorum.

Yazmasam deli olacaktım dediğim olaylara tanık

oluyorum ve çalaklavye yazıyorum.

Yazdıklarımı da izedebiyat.com okuyucuları ile

paylaşıyorum anında.

Bize bu güzel bir imkanı sunan site yöneticilerine

teşekkür ediyorum.

Siteleri daim olsun,tıklanma oranları artsın.

Yalnız…

İçim rahat değil pek.

Sebep şu:

Okuyucuları bıktırıyor muyum acaba bu kadar sık

yazmakla.

Ana sayfasına bakıyorum sitenin,bazen üç yazımın

başlığını görüyorum.

Bundan rahatsız olduğumu sanmayın,pek bi

memnunum açıkçası.

Velakin,içimdeki ruh diyorum hani,siteyi yavaş yavaş

ele geçirmeye mi çalışıyor,şüpheleniyorum.

Bugün 4.(yazıyla dördüncü) yazım bu.

Uzatmak da istemiyorum.

Burada izedebiyat.com ailesine sesleniyorum :

Kötü niyetimi deşifre ettim.

Sitenize sahip çıkın.

Yoksa bir gün sitenin adının nuhkenis.com olarak

değiştiğini görüverirsiniz.

Henüz hiçbir şey için vakit geç değil.

Anlayacağınız…

Biri beni durdursun!