ODA SAKÝNLERÝ VE BUHRAN NÖBETLERÝ

Dur! Yoksa umut yolculuklarýna çýkmaya mý niyetlisin? Eðer öyleyse bekle biraz daha düþün,o her þeyi yutan,zararlý tohumlarýný insanýn kalbine eken,munasebetsiz bir çýkýþ,ani bir kaçýþ ve adi bir oyalamacadýr.Ýnsanýn kemiklerini bir anda eritir.Et yýðýnýna dönen bedeninin artýk boþ bir çuvaldan farký kalmaz.Elinde avucunda ne varsa alýr götürür,o seni iliklerine kadar sömürür ve bitersin.sonra yalnýzlýk nöbetlerinin ilk adresi ve ayný zamanda son duraðý,bedbahtlarýn yuvasýna gidersin.orasý saklý odadýr,anlatýlamayandýr.
Kapana kýsýldýðýn yer iþte kapýlar ardýndan kapandý:
Saklý oda içinde bir þey...Oraya girenler mutlaka çýkmak isterler de bunu dilerseler bile kurtuluþa eremezler.O kaçýþ planlarýna yönelenler de,kapýyý bir türlü açamaz ve o arada hapis kalýrlar.Dört duvar,duvarlar sisli.......ýslýklar ve görünmeyenlerle oturanlar,sohbet edenler,gülenler.Kahkahayý basanlar,aðlayanlar...
Ýnsan burada kendini tek yalnýz zanneder de aslýnda çokturlar.Bir küçük oda, duvarlarý bulanýk gözüken ama kalabalýk.Ýlk bakýþta kýrýlgan bir özelliðe sahip olduðu anlaþýlan ve bitkinliðin had safhasýnda,zavallý hayatlar...Neyin ne olduðunu çözememenin kývranýklýðýnda debelenme,sonsuz zannedilen iþkence,mükemmel bir direnme,sonuçta olaðan bir hezimet...
Odada bulunanlar,kalabalýkta susanlar,isyan edenler,içenler....Hiç bir zaman geri dönüþü olmayan bir yolu takip edenler...Ezilmenin ne olduðunu elbette anlamýþlardýr fakat bu gerçek onlara,diðerleri gibi görünmezdir.Gözdeki perde engeli en acýmasýz þekilde hayata seddini çekmiþtir.insanlar oyunda,onlar bilmedikleri bir sahnede baþ rol oyuncularý.ciðerleri tozlu,beyinleri de...
Ýmkanýn yokken imkansýzlýklarýn peþinden koþmak!imkansýz deðil diyorsan hiç bir þey yine de iyi bir avutma biçimi kendini.Yalnýz þunu unutma imkanýn yoksa imkansýzý es geçmelisin.perde buraya da set çekmeli.Yoksa hayatýn kabus gibi üzerine çökmesi kaçýnýlmaz hale gelir.
Yaþam kaynaðýný gösteren iþaretler bütünü yani beyninde oluþturduðun iç dünya iteneklerinin yanlýþ olmasý halinde düþeceðin buhran en acýmasýz bir silah olarak alnýnýn çatýnda biter ve neye uðradýðýný þaþýrýrsýn çünkü sana ölümü getiren yaþam kesen makine aslýnda senindir.Bu yüzden deðer noktalarýný belirlemede uygulayacaðýn yöntemlerin iþlerliðinin doðru kanallarda ilerlemesini saðlamak istiyorsan mutlak surette iyi düþünmek ve çoðu zaman duygularýnýn esiri olmaman gerekmektedir.Aksi takdirde içinde bulanacaðýn psikolojik durum çölde su arayan bahtsýzýn halinden eksik kalmayacaktýr.
Zamanýn durdurulamayýþý bahsettiðim odadaki saatle sembollenmiþ ayrýca içinde bulunanlarýn bazý fiziksel deðiþikliklerinde rastlanmýþtýr.Onlar sürekli bir telaþ içindeydi ve hep iþkence ediyorlardý kendilerine.Durup düþünmek akýllarýna dahi gelmemiþ azgýn sulara kendilerini kaptýrmýþ ve dibe vurmuþlardý.Onlara dib bile az....
Anlatýlan bir hikayede ise çölde ilerleyen adamýn bir bineði ve onun sýrtýna yüklediði yiyecek ve içecekleri vardýr.Adam tam çölün ortasýna geldiðinde talihsiz bir olayla karþýlaþýr.Bir gece az da olsa uyumasý gerekir ve uyur.O gecenin sabahýnda kalkýp etrafa baktýðýnda gözleri fal taþý gibi açýlmýþtýr.Ortada ne eþeði vardýr ne içeceði ne de yiyeceði...Büyük bir bitkinlik çöker üstüne yýðýlýr artýk yapacak bir þey kalmamýþtýr.Artýk uzanýp ölümünü beklemekten baþka hiç bir þeyi... Uzanýr olduðu yere,artýk ümitler tükenmiþtir.Ölecektir bu bir son...Bir süre sonra eþeði sallanarak gelir.Ve adam sevinç çýðlýklarý içinde gözleri yaþlý olarak hayvana sarýlýr.
Bizse odada yalnýzlýk çekiyoruz hayatýn içinde iç bir odada.Oranýn kapýlarýný zorlamak elbetteki sevgi sýralamasýnda yapýlan yanlýþlýk ve umutsuzluðun verdiði elemlerdir.Yaptýðýmýz tercihler hayatýmýzý deðiþtirir.Olumlu hareketler ise geleceðimizi... O zaman akan zamanda kontrollüysek oynadýðýmýz oyunda bildiðimiz roldeysek ve ölüm konusunda tedbirliysek yaþam kendiliðinden bize gelecektir.Kilitler kýrýlacaktýr.
Tek sorun kaybettiðimiz eþeðe kavuþma vaktini hayal etmediðimizdir....
Tek çare içimizdekileri dýþýmýzdakilerle bütünleþtirmektir....
Bu yüzdendir ki insana dibler deðil yüksekler yaraþmaktadýr.Çünkü kaybolan eþek, arayan insan.Kaybolan insan olmak kimseye yaraþmaz!

Murat Akbulut