Çizgili atkılar doladın boynuma, kış rüzgarlarında sıcacık.
Ak çarşaflı dantel yastıklarda, atlas yorganlara sığındın bedenimi tarayıp.
El kadar yüreğini sığdıramadığın dünyamı kırış kırış ettin, geleceğimizi sıkıştırıp atık düşüncelere.
Hoyratlaşıp saçlarını fırtınalara teslim etmeden önce o kadar masumdunki, ak çarşaflı dantel yastıklı yataklarda.
Yudum yudum, içerken zehri şerbetini aşkının, eriyip yok olan bana, al al öpücükler kondurdun, deniz gözlüm diye fısıldayıp kulağıma.
Yazılı bütün aşkları beyaz sayfalardan sahiplenip, uğultuları bıraktın geçmişimde.
Şahlanıyor duygular dağlara dayanan düzlüklerde, yazımlar yırtınıyor yeter diye, nice sürecek bu acılar, yaşama topal düşüncelerim aksayarak, 24 saatlerimi esir almışken.
Ben seni anmıyorken esir zamanlarımda, adın başka, bedenin başka, gözlerin başka benzeşir, birileri aynı olsun bekliyorum, sakatlanmış zamanlarımda...

yazar oğuz gölçik...