BOŞLUK



Sokaklardı belki de bana yalnızlığı hatırlatan

Senin geçtiğin yollardı durmaksızın ağlayan

Savunmasız güçler üstüne kurulmuş bu dünyada

Sebebi yoktu belki de doğan bebekti hıçkıran



Yaşıyorsam bu dünyada vardır bir sebebi dayan

Gözlerin daima kapalı yoktur emsali uyan

Varoş gönlüm haykırıyor birçok yanlışı

Sevdiğini sanıp da aldanma hiçbir zaman



Sonsuzluğunda sonu olduğu vardır bir an

Nedensiz öfkenin kutsallığını saattir sayan

Ve de başlangıç ile bitişin ortasındasındır belki de

Kandırma kendini yoktur ayrıcalıklı anlayan…