koptu ucundan dertler
kendim yarattım hüznü
özgürlüğü kendi kalemimde buldum
ayrılığı senden öğrendim
hiç babam olmadı benim
hiç annem olmadı
ablam okşamadı başımı
abim kurtarmadı zalimlerin elinden
bir kavganın ortasında
nedeni bilmediğim yumruklar indi beynime
burnum kanadı
şiirim kanadı
geçmişim zedelendi
değildi tabii tek sorun bunlar
kendimle çatışmalarım olmadı desem
yalanlanır hayatım
ahlakı ahlaksızlıkla tanıdım
sınır tanımadım hiç çet konuşmalarında
böcekle kelebekle uğraşmamaya başladı şiirim
ve bundan üç bin yıl sonrası eğer beni okursa şair
kendisini eleştirecek
neden daha önce yazmadım bunları diye
belki basit gelecek ona
ama benim devrimde kelime türetmek deliliktir