bir þiir yazmak istiyorum
kimselere söyleyemediðim
bilipte anlatamadýðým
kendimde keþfettiðim
gizli bir aþkýn üzerine
bu aþk ölüm
evet ben ölümün gücüyüm
yalnýzlýðýn ve karamsarlýðýn
yazýmda ki kir keþke bedenime
ve yüzüme de iþlese
yine neyse diyorum
neyseleri ve boþverleri fobi haline
getiren siz korkunun hobi düþkünleri
siz de artýk ölüme adým adým soluk soluk yakýnsýnýz
bileklerini ayrýlýk þarkýsýyla kesmek isteyen bir genç
var oluþa ve yok oluþa anlam veremeyen sizlerle eþtir benim için
iþte göz yaþlarýmýn son mektubu buydu
kýzgýn öfkeli bir o kadar da senden kaçan
aslýnda hep kaçýyorum
þiire þarkýya þaraba vuruyorum kendimi
bir telefon edip merhaba diyecek cesaretim bile yok sana
ölüme de öyle
nerdesiniz onu bile bilmiyorum
sevgi de böyle
bazen yataðýmýn ýþýltýsý
bazen düþüncemin gecesi
bazen kelimelerin anlamý
bazen de bazen diye anlattýðým birazlýklardýr