Dengeli bir rejimde yemeğin yeri çok önemli. -Fran Lebowitz |
|
||||||||||
|
Ölüyor muyum acaba? Kelimeleri elime yeni almıştım oysa İçimdeki duygular çabuk başladı çabuk bitti Duygular olmayınca kelimler dilsiz olur Bilemezsiniz bendeki boşluğu Artık sevemiyorum eskisi gibi Ağlayamıyorum akıtamıyorum gözyaşlarımı seller gibi İnanmıyorsunuz belkide bana Ölüyor muyum acaba Son kez denedim iki gün önce iki şiir yazmayı Mısralara düşlerimdeki güleri kondurmayı Güllerim soldu Çok çabuk oldu Acıyorum kendime Ne acı duygusuz, ruhsuz biri olmak Ne acı hayatın metalik kısmını düşlerimde bulmak Gözyaşımı bu şiiri yazarken akıtmak Bu şiiri haykırmanın daha zamanı vardı bence Belkide yazdığım en son şiirim olacak Deniyorum bir sevda şiiri yazmayı Yazamıyorum iğrenç ötesi oluyor Oysa bu duygu kahkaha atmazdı önceden Aklıma geldiğinde yüreğime bir hançer saplanırdı Ne oluyor bana önceden içim acırdı Bırakmak istemiyorum elimdeki kalemi Artık ne sabahı bekleyen hastayım , Ne 35 yaşında ömrünü yarılamış bir adamım Ne bir çiçeğim anlatılması mümkün olmayan Yada bir dikenim canımı yakmayan Ne bir sevdanın akıttığı g gözyaşıyım Ne Mona Rosay’ım dizlerde bulunan Nede az önce boynuna yağlı urgan geçirilen bir idam mahkumuyum Anlatamam size içimdeki boşluğu Renksizim, kokusuzum hissedemezsiniz beni Sadece yazamadığımı anlayınca içim acıyor şimdi Ne sevdaya ne bekleyişe nede ölüme Oysa bu duygular beni Bir güvercinin titrekliği gibi Titretirdi yüreğimi Yok artık yerini buz soğuğu odalar aldı Güllerimin yaprakları dökülüyor Oysa çok gencim daha çok kelimelerimin olması gerekiyor Ölmemeliyim kurumamalı gözyaşlarım Islanmalı her satırım Haykırmalı her şiirim İntikam yeminleri etmemeli yüreğim Zaman acı çekme zamanı Bir kuş kadar özgür olmalı Bir çiçek kadar masum olmalı Her gece yüreğime binlerce yıldız yağmalı Kahretsin olmuyor hiçbiri Yazamıyorum anlayacağınız Ne acı oysa ben kabullenmiştim Terk edilişleri beni bırakıp gidenlerin Sevdamı hiçe sayanların Sana attığı gülümseyişleri Her baharı, her çiçeği Her nefesi Yazacaklarım karşısında satın almıştım Almayın elimden kalemimi yazacaklarım var Ölüyorum bir şairin son şiiri olmamalı bu duygular İçimdeki yangını, Aciz ellerimin kalemi tutmasını, Teselli etmeyin Artık inanın kendimi kandıramam Güzel yazıyorsun demeyin bana Yazamam Biliyorum ki hiçbir dizem insanın içinde kuş uçurtmaz Oysa size de anlatacaktım terk edilişlerimi Hayallerimi, çocukluğumu her şeyimi Kaybettim.bu satırları yazmadan önce Yüzlerce satır okudum belki Geri gelir dedim, hepsi gitti Her şeyi kabullenebilirdim oysa kalemimin gitmesine asla.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Engin, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |