Zaman dostluðu güçlendirir, aþký zayýflatýr. -La Bruyere |
|
||||||||||
|
Bulutlarýn arasýndan kaçýp kurtulan ýþýk demetleri, Zirvesi mavimsi daðlarla biten buðday tarlalarýna vuruyordu. Belki bu tarlalarda son kez el ele tutuþuyoruz. Aslýnda ikimizde olacaklarý biliyoruz. Bu yüzden aðzýmýzdan tek kelime çýkmýyor. Çünkü ne söylesen, hüzün olup gömülüyor kalplerimize, ve bu hüzün büyüdükçe, gözlerimiz yaþarýyor. Birbirmize bakýp aðlamamak için susuyoruz. Buðdaylarý aþýp, Bu sesizlikle yol kenarýna varýyoruz. Ben bavulumu yere býrakýrken Yüzünün güneþin son ýþýklarýyla hüzün çiçeðine dönüþtüðünü farkediyorum Yanýna gelip elini tutuyorum. Yüz metre ilerideki dinlenme tesisiindeki kamyoncular restoranttaki sanatçýyla hep bi aðýzdan ud eþliðinde bi þarký söylüyorlar. "Karakolda ayna var Kýz kolunda damga var Gözlerinden bellidir Cevriye’m Sende kara sevda var" neþeli bir ritimde, kamyoncularýn baðýrýþlarýyla söylensede bu þarký o an burkuyor yüreðimi. elini tutuyorum. yüz asýr tutamayacakmýþ gibi elini tutuyorum. yüzüne bakýyorum. bütün çabalara raðmen gözlerindeki yaþlar gözleirmin yaþarmasýna yetiyor. Hemen yüz metre ötedeki meyhaneden bozma dinlenme tesisinde bi þarký çalýyor. "Denizlerin kumuyum Balýklarýn puluyum Aç koynunu ben geldim Cevriye’m Ben de Allah kuluyum" Gözlerin gözlerimde. Yaþlarla, yaþlarýmýzla. Artýk ikimizde aðlýyoruz. Gözlerini hiç bu kadar hüzünlü görmemiþtim. Gözlerindeki, hüzün silahýný, aðzýma dayayýp boþaltmak istermsin bütün bir þarjörü. Aðzýmý, aklýmý, ruhumu daðýtmak istermisin. Çünkü ben isterdim. Farkýndayým, Gözlerindeki gitme sözü aðzýna varamýyor. Ben seni baðrýma basýp hiç koklamamýþ gibi içime hapsetmek istiyorum. ve öyle kalýyoruz. Kaç saniye, kaç saat, kaç asýr? Ve en sarhoþ aðýzlarda o þarký çalýyor. Köprü altý iskele Gidiyorum askere Üç gün deðil üç ay deðil Cevriye’m Nasýl geçer üç sene Son kez baþýný iki elimin arasýna alýp, Anlýna anlýmý dayýyorum. Sen biþeyler söylemeye çalýþýyorsun, Ama olmuyor. Kahrolasý kelimler çýkmýyor, O güzel aðzýndan, çýkamýyor. Ve son sözlerimi söylüyorum. Gözleirndeki bu eylül niye? Kim demiþ, son baharda güller sararýr diye? Gülüm sakla ertesi baharlara ellerini. Korkma sil gözlerindeki hüzünü gül. Ellerin olmadan biter mi bahar? Saçlarýn olmadan eser mi rüzgar? Kokun olmadan güneþ mi doðar? Gözlerin olmadan þu dünyam dar. Yüzünde zoraki bir gülümseme vardý. Son kez ona sevdiðimi söyledim. O, söylediklerimden sonra koþarak buðdaylarýn ortasýna bana döndü. Beni seviðini söyledi.Bir daha yüzünü görmedim, ve bu konu hakkýnda biþey söylemek istemiyorum.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Engin, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |