Hiç vakit ayıramadık kendimize
Boşa mı geçmeliydi güzelim yıllar
Çocukları düşündük hep
Saçlarımızı süpürge yaptık
Aman onlar üzülmesin
Aman onlar ağlamasın diye
Gözyaşlarımızı yüreğimize akıttık yıllar yılı
Öğüttük sevdalarımızı içimizde
Değirmen misali
Taş bastık yüreğimize.

Hiç vakit ayıramadık kendimize
Hayâlin takıldığında gözlerime
Keskin bıçaklar gibi saplandı o an
Suskunluğum yetmedi
Çare olamadı derdime zaman
Kül bastık,tuz bastık
Dinermi diye
Yinede yüreğim kanadı
Zaman zaman.

Hiç vakit ayıramadık kendimize
Ömrümüzün sonbaharındayız işte
Boyumuzca oldu çocuklar
Onlar kendi hayatında
Bilemezler nasıl geçti,nasıl yaşandı yıllar
Biliyorum onların bir suçu yok
Benden çaldıkları hayatın farkında olamazlar.