dað demedim taþ demedim dolaþtým
yaðmuru, rüzgarý göz ardý ettim
tane tane her birine ulaþtým
çiçeklerde hep o özü aradým.

köyleri, kentleri, kazayý, ili
yumuþak, kadife, tatlý bir dili
koklamaktan býkmayacak bir gülü
al yazmalý, kara gözlü kýzý aradým.

sert rüzgarlar esti kara baðrýma
kimi gün boranda karda dolaþtým
baharlar uðramaz oldu baðýma
bense mor sümbüllü yazý aradým.

kimi gün kapýldým coþkun sellere
kývrým kývrým, ova, bayýr dolaþtým
onun için düþtüm gurbet ellere
gönlümü yakacak gözü aradým.

þarký, türkü, þiir, deðiþmiþ fasýl
dadaloðlu, karacaoðlan ne yapsýn
ucubeler almýþ kaybolmuþ asýl
davulu, zurnayý, sazý aradým.

hýrs bürümüþ insanlarýn gözünü
harammýþ, helalmiþ unutmuþ hepsi
yalan, riya bulandýrmýþ özünü
aynada o nurlu yüzü aradým.

yalanmýþ dünyanýn hepsi yalan
devir bir imtihan devriymiþ oysa
varmý bu alemde dikili kalan
onu, bunu, þunu, bizi aradým.

aðaçta, çiçekte, her mahlukatta
ya Rab yarattýðýn türlü mekanda
içimde,kanýmda,canýmda iken
sadece dýþarda, izi aradým.