Yüreðin Yüreðimde Asýlý Kalmasýn
Uçurumun kenarýndayým yýkýk,dökük,bitik.Bir adým atsam yuvarlanýr mýyým?Elimi
uzatsam sana,sessiz çýðlýklarýmý yýrtýp çýkar mýsýn günyüzüne.Sustun...Bazen konuþmamak da
anlatýr kifayetsiz kelimeleri.Oysa ne umutlarým vardý sana dair.Yaþanmamýþ iklimler beslemiþ-
tim koynumda.Baharým sonbahar,yazlarým kýþ artýk.Beþinci mevsime baðladým tüm umutlarýmý.
Ýpin ucunda asýlý kalan senin yüreðin miydi yoksa benim yüreðim mi?Yoksa yüreklerimiz-
miydi daraðacýnda olan.Birbirini seven iki yürek nasýl oldu da bu kadar uzaklaþtý,birbirine ya-
bancýlaþtý.Katlettik mi yoksa duygularýmýzý,yüreklerimizi...Bu gönül,bu yüreðe yabancý.Ro-
botlaþtý bu yürek katýlaþtý,katmer katmer kaþarlaþtý.Nasýl bu hale geldi?Bu hale gelmesine
neden izin verdin?Niye nefretle besledin yüreðini,oysa böyle mi öðrenmiþtin,böyle mi bes-
lemiþtin?...Sevdiðin yüreklerde neler neler neler gördün de gözlerini kapadýn görmemek
adýna...
Ýnsan yüreðini mahkum etmemeli acýmasýz acýmasýz,gün görmeyen zindanlara.Zincir
vurmamalý,pranga takmamalý,kör olmamalý.Asýlý kalmamalý uçurumun kenarýnda.Sen ne
uçurumlar gördün de kaymadý ayaklarýn,buna izin vermedin,þimdi de verme.Yüreðinin
kirlenmesine izin verme.Katýlaþmasýn o yürek,nasýrlaþmasýn,robotlaþmasýn.En kötü an-
larýnda güzel yürekli kahramanlarý hatýrla.Yüreðini üþütme, hasta etme.Unutma ki seni
ayakta tutan o yürek kendi yüreðin...
Açýlmamýþ denizlerde,okunmamýþ kitaplarda,gidilmemiþ yollarda,yaþanmamýþ bahar-
larda ara onu.Bulduðun zaman asla býrakma.Ellerinden kayýp gitmesine izin verme.Ýzin
verdiðin an kendin deðil,bedenin deðil,yüreðin kayacak uçuruma.
Ben o uçurumun kenarýnda bekleyen bir kartanesiyim.Kartanesinin yüreði tertemiz
tertemiz,saf,katýþýksýz.Fýrtýnalardan korkan kartanesi,tipiye yakalanmasýn.Asýlý kalan
o yüreðini,baþka yüreklere taþýmasýn.
Yüreðin yüreðimde asýlý kalmasýn...
1 Kasým 2008
Bengi