HAYAT ÝÞTE......nasýlda büyük bir hýzla kayýp gidiyor elimizden zaman.ömürler ise gelip geçiyor hayatýn o þaþalý sahnesinden.göz alýcý ve bir o kadar da yorucu...
Zaman ise týpký bir poyraz gibi yada kasýrga;büyük bir süratle gelen ve bir o kadar büyük bir hýzla giden.Peki ya geride kalan :yorgunluklar ,yýlgýnlýklar ve belki de bitmiþlikler.Nasýlda diline vuruyor insanýn deðil mi yaþadýðý hüsranlar.Bizleri koca agýzlý birer varlýk olmaktan öteye taþýyamýyor yada zaten çýkmayan sesimizi daha kýsýyor.Kimse duymuyor feryatlarýmýzý,çýðlýklarýmýzý...
Benimde dilime deðil de kalemime vurdu belki de apansýz biten bir günün ardýndan baþlayan bitmek bilmeyen bu gecenin yüreðimde kanattýðý acý.
Acý,acýmak,kanamak......hangisi daha dogru olur bilmiyorum,hangisi daha iyi karþýlayabilir :yüreðimdekileri,zihnimdekileri?Ama þunu biliyorum ki dilim sussa da ,gözlerim sussa da ne yüreðim susacak ne de onun tek yoldaþý .......