BU YIL...
On üçüydü ayın ve günlerden cumartesiydi.
İçime saldığın acının günüydü o gün!
Uzaklarda,çok uzaklardaydın ve elim yetmiyordu...
Sesini duymanın mutluluğuyla, yüzünü görememenin hüznüyle yandı yüreğim!
Acılarımı kendinle aldın ey yar!!
Bırak,kalbin kalbimin olduğu yerde dursun...
Her açtığımda kalbini hüzün şarkılarıyla,
Seni görmenin mutluluğuyla kavrulsun yüreğim!
Damlattığımda gözyaşlarımı yüreğime,
Sevgin sarsın tüm bedenimi...

On üçydü ayın ve o ay Eylül'dü...
Havasıyla mutluluk getiren Eylül,
Değeriyle sonbaharı barındırdı içimde...
İkinci kez sonbaharla geldi Eylül!
Henüz hazır değilken hazin ayrılığa,
Canımı çaldı Eylül canımdan...!

on üçüydü ayın ve yıl iki bin sekizdi...
Sevinci kursağımda kalan yıl!
Üniversiteyi kazanmanın sevinciyle yılıkdım uzaklardan...
Sen yar...
Ey yar...
Ey yarim!
Ey YARAM!!!
Acıya dair yaşanacak ne varsa,
Yaktın ateşini ,yaşanacak umutlarımda öyle gittin!
Ardında kalan külleri görmeden gittin...
Rüzgarla savrulur sandığım küllerin,
Her gün yokluğunla alevlendi!!!
Bu yıl...
Hüzün yılım...
Bir daha gelmeyecek olsa da,
Acısını her daim yaşatacak yıl... İKİ BİN SEKİZ!!!

09.12.2008 gecesi
saat: 00.30
BARTIN/onsuz ilk kurban bayramım

Dedemin ölümünden 3 ay geçti..
Yüreğim yanalı , dolu dolu 3 ay...