topraðýn bile duyamayacaðý bir sessizlik içinde,
ruhunu sararken tedirginliðin
teninin kokusu sinmiþti yanaklarýma
ve geride býraktýðýn her nesneye...

seni bensiz kaçýrtan neydi
neydi bir gece ansýzýn sinsi motor gürültüsü?

ben varmýydým þehre kaçtýðýnda,
aklým erermiydi yüzündeki morluklara?
bazen pýhtýlaþmýþ ruj' un, iz býrakýrdý alnýmda
bazen bembemsi bir tülbent sarýlýydý baþýnda,
bazen bir ayaðýn seker gibi,
bazen belin bükük...
kimbilir kimlerdi, halden hale koyanlar...
bunlara aklým erer miydi?
erer miydi aklým?

zulmün olmadýðý þehir, bahtiyar etmedi seni
zulmün olmadýðý bir þehir yok ki anne!
ah! anne...

gözü yaþlý dönmeyecektin hani...
hani sevinç örgüleri örecektik kýþýn...?