Herşeyin bir sonu vardır. Ben sondan başlıyorum başı kolay olsun diye. Varlığımın bir anlamı olmalıydı ya, sizinle anlam kazandı varlığım. Her yok oluşu denediğimde varlığınıza dair izler sundunuz önüme... Zamanla yokluğun bir son olmadığını öğrendim. Zor oldu ama öğrendim... Yine sizlerin sayesinde. bana kalsa, köşemde herşeyden bi haber olacaktım.Belki sevecektim de;ama asla inanmayacaktım... Çünkü beni inanca götüren sizlerdiniz. Yazı yazmanın bir erdem olduğunu sizler öğrettiniz, beni okuyarak. Bir tek mutluluğu öğrenemedim, ama çokta üzerinde durmadım. Amaç mutlu olmak mı olmalıydı? Ya da mutlu etmek mi? Yokluktan varoluşa kanat çırpmaya çalışırken bunlar önemli miydi? Anlık bir mutluluğun yüzümdeki dakikalarca tebesümü,ya da ''Varlığının mahiyeti hakkında ipucu veren herşey.'' Bunlardı galiba son inanç damlacıklarım... Mutsuzluğu hatırlamıyordum, ama mutluğu da unutmak üzereydim... Bir kez daha deniyorum soluksuz kalmayı. Yaşanmış ve yaşanacak olan herşey'e saygıyla. Bir iz kalacak mı ardımda bilmiyorum. Bildiğim ne kadar iz varsa tüm insanlığın belleğinden silineceği.. Kalemi elimden bıraktığım ve defteri kapattığımda'Son'yazmasını bekliyorum. ama 'mutlu son'olup olmamasını çok fazla önemsemiyorum. Ben olmasamda hikayelerin devam edeceğini düşünüyorum. Kimbilir kalabalık yalnızlıklarda, belkide insan eli değmemiş duygularda hayat bulacak hikayeler... Belki bir gece vakti'Son'unu yazacak bir adam... Belki ben yıllar önce yazılmış bir hikayeyi yaşıyorum... Bir tek sonunu biliyorum onu da başta yaşadım,ve yazdım... Aynalardan şehri izliyorum. Soğuk ürpertiyor vucudumu. Sonra hikayeleri yarım kalan insanları düşünüyorum... Mutluluk ve mutsuzluk arasında bir süre gidip geliyorum... Anlıyorum ki artık bu bir son. Sonra bir parktaki herhangi bir bankta otururken düşünüyorum kendimi. Oyun oynayan çocukları izliyorum. Kimbilir kaç savaş verecek kaç hikaye katledilecekti arşınladığım bu yollarda... Sonra, su olup akıyorum nereye varacağımı hesaplamadan. Sana gelmek istiyorum. Evet, ey sonsuzluk sana gelmek istiyorum! Defteri kapatıyorum;'Son' yazmıyor. Ben yazıyorum,ve bitiyor...Son...