Deney, herkesin hatalarýna verdiði addýr. -Oscar Wilde
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Çal kapýmý… Önce düþlerimi getir, hayallerimden bir gemi yap, yelkenlilerinin içinde savrulsun rüzgara karþý umutlarým… Benden ve senden bildiðim bütün olmazlarý bindir, kaptaný sen, tayfasý sen, rotasý sensiz çiçekler olsun… O çiçekler ki her çalan kapý zilinde soldu… O çiçekler ki kitap sayfalarýnda kurudu, bana çiçeklerimi de getir gelirken, düþlerden beslenmiþ olsun, kýrmýzý, mor, demet demet deðil, bir gonca gül gibi birkaç yaprak olsun… Her yapraðýnda ayrý sözcükler olsun, hiç yazýlmamýþ, hiç söylenmemiþ bir türküde söylensin adým… Kelimelerde yerini bulmamýþ bir þiir olsun her yapraðý, yeni doðmuþ bir bebek kadar taze ve güzel, masumiyetiyle kokusu tütsün üstünde buram buram… Çal kapýmý…. Her günü bir çok güne benzeyen, her yýlý bir çok yýlla deðiþen, mevsim deðil, ay deðil saat deðil, saniyeler geçmeden gel… Gel ki, açtýðým kapý gülsün… Gel ki güneþ doðsun artýk gecenin üstüne, aydýnlatsýn, aydýnlasýn tüm dünya geliþinle… Birdenbire, ansýzýn gel, çay demlenirken, öylesine bir halde seni düþünürken, her gün gelirmiþ gibi, kapý komþusu, kýrk yýllýk ahbap gibi, bir bahar sabahý henüz ortalýk aðarmadan, alacakaranlýkta gel… Dönüþsüz olsun geliþin, yollarý ve yýllarý çalarak, bir kilit vurarak yokuþlara, aydýnlýk bir yüzle, gülümseyen bir yarýnla, gel… Çal kapýmý… Bir evliya ocaðýndan, nur yüzlü bir derviþ kapýsýndan gelirmiþ gibi, yaradandan el açýp dua etmiþ, duasý kabul görmüþ bir garip kul gibi, gel… Tövbe edip günahsýz, yalansýz ve hiç bir an düþünmeden, düþündürtmeden gel… Dualarla, besmeleyle, günahsýz, vebalsiz, kul hakký yemeden, geriye bakmadan gel… Varlýðýnla bezensin düþüncelerim, destan yazýlsýn geliþinle, hiç okunmamýþ, sana saklanmýþ, seni anlatmýþ destanlarla gel… Çal kapýmý, Serzeniþim sanadýr, þikayetim sana, nazým, isyaným, küskünlüðüm, delililiðim, deliþmenliðim, hüznüm sana, gidiþlerim hep sana, döndüðüm bütün yollar sanadýr… Garipliðim, yoksulluðum, yalnýzlýðým, susamýþlýðým, yakarýþým sendendir… Seninle gördüm yaþamak denilen oyunu, seninle bitti dünya, yeniden bir fidan yeþert içimde…Gel de dünya unutsun seninle dönmeyi, bahara dönsün mevsimler, çiçek açsýn her aðaç… Kapýmý çal, gel de yüzüm gülsün, gel de; son nefesim olsun… Sen bana gel, çal kapýmý… Ben, kendime geleyim… ferkul 24þubat2009
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © ferkul, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |