"Denemeler"de gördüðüm þeyi Montaigne'de deðil, kendimde buluyorum. -Pascal |
|
||||||||||
|
görebilir pekala insan, deniz mavisi düþler; ve bazen de bulanýk mavisine düþer denizin içinde yaþattýðý umut rengi düþler... Öldürmeyen intiharlarý denemekle bizi yüreðinde öldürenleri yaþatýyoruz hep, ki bir gün ortak intiharlarda buluþmak için yaþamak adýna ölmek diyoruz. Bilirim, hiç tanýmadýðým insanlarýn hayat gemileri için bir el sallayýþtan ötesi deðil yüreðimdeki enkazdan kaçýrýlan harflerin sayfalardaki renksizliði. Terk edilmiþ o kadar çok insan var ki, terk edenini öldürememiþ içindeki intiharlarda, terk edenlerse terk ettikleri kendilerinden haberdar bile deðil henüz... Yüreðin susmasý þairliðin ilk hecesiydi de ben mi görmemiþtim mutlu þiirler yazarken mutsuz bir kalemle! Ne çok isterdim kanadý kýrýk bir martý olmayý, ya da önce bir kanadým olsun isterdim can kýrýklarýmý taþýyacak... Gitsem ölüm, kalsam ölüm; soluðu kesilmiþ bir ayrýlýktan payýma düþen. Hayatý sözlük anlamýyla yaþayamayacak kadar yenik, gerçek anlamýyla yaþadýðým kadar yorgunum, neden hep benim yüreðime saplanýr parçalarý bilmem; kalemi kýrýlan sevdalarýn... Baþkalarýnca okunup altý çizilmiþ sözcükleri gibiyim yasak bir kitabýn, söyleyeceklerim varsa da içimde görünenler dýþýnda; bana çizilen sýnýrdan sonrasý çift yönlü bir uçurum sadece biliyorum. Mavinin renk cümbüþünde gülemeyen umuda biraz gri sürülse hüzün pek mi renksiz kalýr diyorum bazen kendime. Belki de, belli bir süre sonra karanlýða alýþmasý gibi gözlerin, yürek de yalnýzlýða alýþýr, kim bilir... Peki ama yüreðin gündüzüne inen gece umudu gölgeleyebilir mi hiç, ve sürülmüþ olarak hayatýn mutluluk makamýndan neden hep makamsýz susar yürek, ki farksýzsa eðer bir etten neden kucaklar acýyý bir çýð gibi yürekten!... Ýki yakasýný bir araya getiremeyen kent, büyük Ýstanbul; söylesene ben nasýl uyurum þimdi senin kýþýnda, sana ölü kentliðini unutturmuþ sevdamý yatýrmýþken sen ölüm uykusuna!... Aðýr bir yenilginin cüzzam madalyonu bu yatalak gülüþlerim, yüzümdeki hüzne taktýðýn... Biliyor musun yuttuðun hayatlardan arda kalan cýlýz bir kýlçýðým ben, ve hala boðazýna takýlýyorum her nefes alýþýmla. Koynunda taþýdýðýn sevdalarýn hangi biri gülebildi ki küllerini savurmadan rüzgarýna!... Bana herhangi bir insandan daha yabancý olmayý seçen sevgili, sense al götür þimdi öfkemi benden uzaklara kulaklarýna varmadan öldür çýðlýklarýmý, suda beklet yaþanmýþ ne varsa; yaklaþtýrýr belki seni bir aþkýn ilk kavuþma anýna... Býrak uðruna ölümler kuþanan kanatlý þiirlerime bulaþtýrdýðýn griye emanet kalsýn insanüstü hüznüm, korkma griliðime ortak etmem kimseleri yar; bilmem kaçýncý bakýþýn bu yýrtýk bir sayfadaki kendine, aynalarý kýrýlmadý mý hala kuru ezberinin!... Ýntihar sýnýrýna taþýnmýþ hayatýmý hayatýndan kaçýrmaya devam et sen, yaðmur sonrasý toprak kokularý dolduðunda içine anla ki, birileri hala senin yüreðine baharlar ekme telaþý içinde; ya da bir insan öldürmeyen bir intiharla gerçekten ölmüþ demektir... Unutma, hayat yabancýsý olduðun insanlarla gelir sana sevgili, ve sen yabancýlýðýnla gidersin hayattan!... - orhan karýn -
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © orhan karýn, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |