Gökten gri yağıyor,
Hep gölgeler var peşimde,
Dokunulmuyor ellerine…

Sırrı atmış aynalarda,
Akı kaybolmuş gözler,
Kör seslerle yalanlar düşürür dipsiz kuyuya.
Bakir koylarında fırtına kopar,
Türkuaz sallanır ceviz kabuğunda.

Dost eller?
Fersude fener,
Kaybolur ışığı suda, paramparça…

Kara kâğıda yazılı aşk mektupları,
İçlenir sahipsiz şarkılarda,
Renksiz gülüm…
Adresi silinmiş yalpalıyor,
Boz bulanık sularda.
Gök yarıldı kan damlatıyor gece,
Sırt sırta iki kızıl sandalyeye.

Umut?
Taş kesildi…
Kırık ucu,
Gömülü bitmişliklere.

Kum saatini doldurup boşaltır,
Yorgun gönül,
Vurdu toz rengi yollara…

Pembe masallar yalan!
Bana gerçeği söyle!
Cam ayakkabının düştüğü merdivenlerde,
Bekle demiştin beyaz gelecek,
Gri yağıyor gökten anne!

09 Ocak 2008 Cuma 22.16 ZEYNEP HÜMA