Uzaktan sevmek hasretle sevmek ne berbat bir duygudur. Seviyordu, kendine de itiraf edemiyordu, bitmeyen sevda sanmýþtý. Adam yalan makinasýymýþ. Hatta soðusun diye adama kötü de yazýyor du, adam soðumuþtu ama kadýn kendini soðutayým derken daha da sever olmuþtu. Ona olan sevgisi ile adamýn yaptýklarýný uzaktan takip ediyordu, arkadaþ olamazlar dý.. Giderse bitecekti sevgisi... Ama unutamýyordu da. Deniz de tren beklemekti... Vapurlar bir bir geçip giderlerken...

Ýnsan bu kadar sevebilir mi, acaba O da beni arasýra da olsa düþünüyormu ki böylesi severim derdi. Yok yok ne ölüm ne dirim umurunda deðil dedi en mahzunundan.

Uzun süre evden de çýkmaz olmuþtu ve bir gün çýktý sanki baþka bir ülkedeydi dýþarýya çýkmaya çýkmaya her yer yabancýlaþmýþtý, sahile gitti hafif rüzgar, soðuða yakýn hava, sahil de kimse yoktu, onun gibi yalnýz, böylesi daha iyi idi banka otur du bir müddet öylece oturdu havayý soluyup denizi seyrederek. Sonrasý kalktý eve yürürken bir karar aldý. Konuþmaksýzýn adamý görecekti.
Adam kafe iþletiyor du, kalabalýk ta beni görmez diyerek ilk ve son kez onun yaþadýðý, çalýþtýðý, varettiði mekaný yaþamak istedi ve adamý uzaktan görmek. Ama gidecek gücü de bulamýyor du yorgun düþmüþtü. Bir gün gitme gereði duydu sanki beklenircesine idi gidiþi. Kafeye yaklaþtýðýn da bi kargaþa gördü noluyor derken ne görsün adam da o arada ve panikledi hýzlan dý, biri silahý çýkartmýþ olay ne belli deðil ama sevdiði adam da o an arada kalmýþtý ve adamýn sevgilisi de oradaydý, olaylarda þok olan kadýn oysa þimdi panter gibiydi adamýn caný sevgilisini de kurtarmalýy dý, adam kadýnýn caný olamaz dý baþkasýnýnmýþ ancak uzaktan bi tabloyu seyredercesine idi sevgisi.. Hemen ortaya atýldý kendini adama siper ederken adamýn sevgilisini de itip kurtardý, bir silah sesi ... Görünmüyordu omuzunun altýna bi yere gelmiþti..Gürültüler sesler sanmayýn ambulans için meraktan bakanlar ve kaçýþanlar, ve adam kadýný kucaklayýp ambulansý beklemeden arabasýna atýp hastaneye götür dü de sanmayýn,sevgilisi ile birlikte uzaklaþtý, kadýný yere býrakarak...

Hastane de gözlerini açmýþtý nasýl olmuþsa yaþýyordu birileri bi zaman hastaneye götürmüþ ve yaþayabilmiþ. Yataðýn da doðruldu acaba gelmiþmiy di, hayýr gelmemiþti de taþ kalpli bi insan dý, canýný kurtarana bile teþekkürsüz dü,
ve o kadýn olduðunu da görmüþtü üstelik... Olsun dedi böyleymiþ kaderim iyi ki ona bir þey olmadý dedi, ilk ve son görüþüm dü öyle oldu dedi. Bir daha adamla ilgili konuþmalar duysada sanki o an öylesi geçen laflar gibi geldi ona, Onu düþünmemeye kitleyebilmiþti beynini, evet onu düþünerek yaþamak ýzdýrap ve öldürücü bu yük gitmiþti.
Bu açýdan rahatlamýþtý ama ne vapura bindi ne de zaten deniz de olamayacak trene,zamanýndan çok önce ihtiyarlamýþ olarak yaþadý en asgari yaþamýndan, topraðýn altýna girmeden topraðýn üstün de ölmüþtü...

Nuran Becerikli