Hayallerini beklemeyi býraktýn mý?
Uzakta mý kaldýlar?
Oysa geceler yine
Sessiz
Yine soðuk.
Gerçek olmayan gölgeler,
Bir hülyanýn sýcaklýðýný bile,
Özletir oldular…

Ýþte hayalini kurmakla yetindiðin,
Bir hiç bile olamayan sevgilinin
Yaþadýðý yerdesin.
O da buralarda bir yerde..!
Aramak,
Bulmak derdinde bile deðilsin.
Ne deðiþti?
Ne kaldý geriye?
Yitip gidenlerin acýtan ellerinde
Hayallerini beklerken
Geçip gitti zaman,
Yanýndakilerle birlikte…

Deðiþmeyen milyonluk boþ þehirler,
Daha da çirkinleþtiler.
Avuntular,
Uzaktan gelen sesler
Biçimsiz,
Ýðdiþ edici,
Sevimsizlik bezeli kurgulara,
Dönüþtüler…
Ve bizlere kalan,
Kayýplarýn iz düþümleri…

Islak melodilerin yerini
Diline dolanan hüzünlü türküler aldý.
Aðlamaksa;
Hüzünlerin taþkýnlýðýna,
Beklerken hayalleri,
Canlarýn
Ve anýlarýn ardýnda,
Kalan zamanlarýn,
Yadigar resmi þimdi…