Kim demiþ…
“Söz Uçar” diye
Ege’nin söylencesi
“Raký, Balýk, Ayvalýk”
Uçmuyor iþte.

Aðýr aðýr geçiyor zaman
Uyanýyor duygular
Gün uyanmadan
Ýskelede bir balýkçý teknesi
Rýhtýmda gülümseyen kediler
Usulca fýsýdayýp kulaðýma
Bir sýr verdiler.

Artýk ellerimde tutuyorum
Zaman’ýn çýkrýðýný
Bir sarýyor, bir soluk alýyorum
Uykulara terk ettim
Durgun sularýmý
Gülüyorum.

Gülüyorum…
Çocukluðum giriyor kollarýma
Tutuþuyor yüreðim
Hýnzýr sevinçler avuçlarýmda
Gündüz düþlerimde
Martýlarla yarýþýyorum.

‘Merhaba’ diyorum
Ýmbat ikindilerinde rüzgâra
Pamuksu bulutlara basýp
Güneþe yürüyorum
Bir ‘nanik’ yapýp Lesbos’a
Cunda’ya dönüyorum.

Kim demiþ ise
Vallahi… yalan söylemiþ
Ne raký uçuyor
Ne ayvalýk’ta balýk.

Tahta bir masa
Bir de topal sandalye
Alýrken sipariþleri Yanni
Gözleri çiçek çiçek
Sanki hemen, oracýkta…
Bir þarký söyleyecek.

“Þerefe” diyor Midilli, uzaklardan
“Kalispera Aivali”
Baþýmda bir yýldýz saðanaðý
Apansýz ve hesapsýzým sevgiye
Uzatýyorum kadehimi…
“Yasas” dostum.

Nasýl kalabalýklaþýyor yalnýzlýðým
Nasýl avazlanýyor suskunluðum
Nasýl da koþuyor umudum
Ýnadýna… inadýna
Yaþama tutunuyorum.

……………………….26.02.2010 Ayvalýk