ALDIĞIM NEFESSİN...

Sancılı bir gecedeyim,pencere kenarı titreyen bekleyişlerimle
Gözlerimden gecenin karası geçiyor,içimden yol bularak
Yine hüzünlerimle sevişiyor,gözbeklerimden damlayan yokluğun.
Güneşe perde şehrim,adını sayıklıyor uykusuzluğumun uyuklamalarında
Aldığım nefessin,ben nefessiz yaşayamam.

Metruk umutlar öperken dudaklarımı,yetim kalıyor tebessümlerim.
Ben sana bir yolcuyum,peronlarda sevdanı çığlıklayan
Karabasan vakitlere sen kala,sancılar doğmaya hazırlanıyor yüreğim de
Bitişime ramak var,nefesim tükeniyor
Aldığım nefessin,yüreğim nefeslenmeden yaşayamaz.

Sana bağımlı tiryakiliğim yarınlara mutluluğun kuluçkasını atamaz,sen yoksan
Gözlerim yorgun akarsu yatağını kirpiklerimde ıslanan umutsuzlukla doldurur,sen yoksan
Sesine demir atan ku/laklarım ölümün marşını dinler,sen yoksan
Ölüm muhasebesine verilen yaşamım tek kalemde onaylanır,sen yoksan
Ciğerlerimden nefesime işleyen oksijensin,ben soluksuz yaşayamam ki

Fakir fukara edebiyatından kalbine göç edebilecek bir kalemim var
Gözlerine kalbimde figana eren destanlar çizebilecek bir kalem
Sensizliğin imparatorudur,senin yolunda tüketilen bu kalem
Sensiz kendini arayan bir coğrafyayım,korsan iklimlerede gebeyim.
Baharlarım sen olmadan Şebboy açamaz,boynu bükük kalır goncalarımın.


Yokluğunda asırlık yapraklar taşıyan takvimlere tanığım
Gece cinnetlerim adını kadavraya yatıramıyor,seni arzuluyor şizofrenik bekleyişlerim
Şimdi olduğun kadar sensizim,yitikliğime boynunu büken bu kentte
Sevmiyorlu fallara inat,yüreğim tek başına taşıyamıyor bu yükü
Çünkü sen aldığım nefessin ve ben nefessiz yaşayamam.
" SEZAİ AKIN"