bahçemde fidelerim dizildi sıra sıra
çapalarım, sularım, topraklarım ara sıra,
yardımcımdır gece yarısı inen serinlikle beraber
o mutlu çiğ taneleri yardımcımdır..
fidelerime hayat verirler,
oksijen olurlar, yıkarlar yapraklarını parıl parıl parlatırlar,
beslerler susuzluğunu gdermek için,
fidelerim çiğ tanelerine mecburlar

bende öyle mecburum sanırdım sana
sana ve hayatımdaki başkalarına
fideyim sanırdım
gece basınca kokrkarım sanırdım
çiğ tanelerim olmazsa solarım sanırdım,

bende öyle mecburum sanırdım sana
önce kolları sıvadım başladım yanılmaya
sonrada yanıldığımı anlamalandırmaya
fideyim ben
kaderin en suya uzak köşesinde dikili fide,
çiğ tanelerine en mecbur fideyim ben..
susuzum, kurakım, direnmekteyim çiçeklerimi dökmemeye..
ama mutluyum
mecbur değilim sana
artık herinsandığım gibi inanmıyorum çiğ tanesi masalına..
fideyim ben mutluyum mecburum çiğ tanesine ama anladım ki çiğ tanesi işte oda oda ben.. o yum..
yarında güneş doğacak kavuracak yapraklarımı, ama cılız değilim,
ardından gece gelecek örtecek karanlığını
ürkek değilim ama
serinlik bekleyeceğim, çiğ tanelerinin inmesine dua edeceğim ama mecbur değilim sana..
SUEDA