Bırak ey kahpe sevgi, yüreğimin fuhuş anı; gönlümün; harebe virane kenti.
Kalmamış sende az da olsa vicdan yitirmiş o dolu dolu bakan gözlerin feri.
Bırak ey kahpe sevgi, kapana kısıldım bir parça peynir uğruna...
Bitmiş, gitmiş yitirmişsin bende öte sana doğru sunduğum tüm saflığımı.
Ver bıraktıklarımı, aldıklarını, yağmaladıklarını, sakladıklarını bir parça da olsa sende kalanlarımı.
Yürek acı ve öyle bağırıyor ki gönlümdeki sancı anlat bana onları, bırak esir aldığın bendeki tüm mahkumları
Kaçış yeri ararken kendi içimde kayboldum bölük bölük ben oldu artık değil hiçbir yer SARI
Tek sarı aynadaki solgun yüzüm ve içimden çekilmiş vücudumun bahtsız KANI
Yanı başımdasın aslında bir nefes kadar uzakta bir bakış kadar yakınımdasın değil midir bu da hayatın en acımasız YANI
Varoluşumun anlamsızlaştığı anlarda serzenişlerim feryatlarım fevrileştiğim bu durumlar değil mi en kötü TARAFI
Bırak ey kahpe sevgi, götür yüreğime kazıdığın her şeyi, sil hafızamdan senli geçirdiğim tüm ANI
Zamansa her şey ben yinede inanmıyorum ama sen yinede sırf kendin için sadece kendine zaman TANI
Biten bitmiş gönül kaymış bir kere al gönlünü çek git süprüntü yüreğimden bırak bu YALANI
Y ada Dur gitme! gitmeden tek vasiyetim; geri ver sana emanet ettiğim o günahsız AŞKI…