nokta gölge ve sanat
zerrenin görünen kısmı
ışığın seviştiği hal
var oluşun vuslat şarkısı
en ince yerin kırılıp yarasına baderna çalan rüzgar
bir çaresizlik ilacını içirir güne
iki arası sonsuz işleyiş olan
basamağın üst kısmında
menzil öyle uzaktırki
aşağı düşmektten başka çaresi yoktur bütün klorofillerin
ayna bozuktur çalmaz
yansıma sunmaz çıldırmıştır
bakmaz duvarın bozukluğuna
oysa hafıza maddenin ruhudur
rengini sunmaz anımsayan yakarışlara
faydasız bir animasyon çizer karanlık
irkilen ufalanışlara
yine akacak içimde cereyan
kılavuzlu binlerce gemi dalgalarda
bir kalleş korsan yutarsa bu tekliği
dokunacak satıhlara anadan üryan
hiçlik işte meselenin atomu
rast ifşası değil suça çalan
bozguna uğramış her hücre bilir
kemirilen bedenin sobelendiğini
bil veya bilme
düşen damlasısın boşluğun
yerin hazır değil ürkme
acıların kardeşi yanındadır bilesin
eşsiz değildir çekiş ve azap
cehennemde bile sevinmeyi bilecektir
hesaba katmadığın muhattap.