Mustafa, temiz yürekli, cesur, iyiliksever ve kendisiyle barýþýk, þakacý, herkese yardým eden, biraz da deli dolu bir gençti. Yalan söylemez, yaptýðýnýn da arkasýnda dururdu. En çok "içip eðlenmeyi" severdi, etrafýndakilere zararsýz þakalar yapmaktan geri durmazdý, onun bulunduðu her ortam çok keyifli olurdu, hiç kimse ama hiç kimse onun þakalarýna gücenmez alýnmaz hoþ görürlerdi. Kendi çocuklarý düðünde bile bir kadeh içki içse laf söz olur Mustafa her zaman yapar,"ses" çýkaran olamazdý...
Mustafa, tarla, bað- bahçe iþleriyle uðraþýr, yorgun argýn iþten gelince de "gece avýna" giderdi. Traktörle gittiði avdan eli boþta dönmezdi. O gün yine, ava gitmiþti, her zaman yaptýðý gibi, ama bu gün nasipsizdi, av yoktu, hiçbir þey bulamadan da dönmek istemiyor, etrafý iyice kolaçan ediyordu...
Az ilerde iki göz parlýyordu... O da ne? Bu kocaman bir avdý, pompalý tüfeðini doðrulttu, niþan aldý ve tetiðe bastý...
BOOM!! Diye kulaklarý týrmalayan bir sesin ardýndan, seðirtip avýný aldý. Eh dedi "kýsa günün karý" buna þükür, diyerek avýný motoruna yükleyerek evin yolunu tuttu.
...
Ali emmi o gün bahçeden gelmiþti ve çok yorgundu, yemeðini yer yemez yattý. Karýsý "hayrola Ali! Bu gün gayfeye gitmiyor musun?" diye sorunca "sus ta biraz yatýyým, yarýn mýstafýynan ahpýn götüreceðim bahçeciðe" diyip kafayý yorganýn altýna soktu. Tam uyuyordu ki cama vuran oldu... "gýz gah ta gapýya bahsana"diye hanýmýna çýkýþtý, hanýmý"gah da gendin bah, gece gece"diyince, Ali emmi gözlerini ovuþtura ovuþtura kapýyý açtý.
"Emmi Allaasen bu saatte ne yatmasý, çabýh gah da gel". Dedi Mustafa. "çok önemli bir iþimiz var acele et"diyerek giti.
Ali emmi kalktý, söylene söylene tekrar üzerini giydi. Mustafa'nýn evi bitiþikteydi, avludan içeri girdiðinde tilkinin leþini gördü!?
"Bu ne la emmi? bunun içinmi çaðýrdýn beni"
"Daha ne olsun senden iyi kasap, gece gece nerden buliim"
"La gaç lira edecek bunun derisi, emeðimize yazýk emmoðlu"
"Bah, yarýn ahpýn-mahpýn götüremem, benim þurubum(!) yoh, sende para yoh ona göre..."
Aliemmi kollarý sývadý ve tilkiyi bir güzel yüzdükten sonra."Benden bu kadar emmoðlu, leþe garýþmam, dereye kendin götürürsün" deyip eve gidip yattý.
Mustafa yatan hanýmýný kaldýrmadý, kalkýp içerden büyükçe bir leðen getirdi, tilkinin arka butlarýný kesip leðene yerleþtirdi, ön kolunda birini aldý, kalan leþi "çoraklý dereye" götürüp attý. Dönünce kalan arka butlarý bir güzel pirzola gibi doðradý, dolaptan da "küçük raký"sýný alýp, avlunun ortasýna "çilingir sofrasýný" kurdu. Ýçerden geniþ aðýzlý kocaman bir tavayý da kapýp, müziðin sesini hafiften açtýktan sonra, ufak ufak demlenmeye baþladý.
Az sonra yalnýz içmekten caný sýkýlmýþtý ki, kalkýp Donmemetle Hikmeti aradý gecenin bir vakti. Hikmetle Donmemet, boþ mezar bulsa girelerdi, böylesi bir ziyafeti de tabiî ki kaçýrmadýlar, "kaþýðý cebinde gezen" bizin "avane" takýmý bol bol yiyor, içiyor, týkýnýyor, eðleniyorlardý.
Mustafa'nýn 7–8 yaþlarýnda ikide oðlu vardý gürültüden olacak az sonra uyanýp onlarda sofraya gelmiþlerdi. Mustafa bol bol et kesip "ye oðlum, yarasýn" diyerek her ikisini doyurup odalarýna yolladý. Bizim "Bremen mýzýkacýlarý" bir ufak daha devirdikten sonra artýk kalkmaya hazýrlanýyordu ki, birden Hikmet atýlarak sordu.
"Mýstafa len oðlum! Hayýrdýr, ne kestin? Evde et býrahmadýn hepsini yedik la"
"Ne kesmesi oðlum! Benim davarým mý var malým mý var, dilki vurduydum akþam, boðazýmdan aþmadý sizi de çaðýrdým, kýsmetiniz varmýþ"
!???
...
"Say mý la Mustafa, Allaasan doðru söyle"
"Oðlum, yalan borcum mu var" diyerek çöpteki kemiklerin arsýndan tilkinin ayaðýný gösterdi.
"Vay þerfsiz! i...ne, dinin imanýn yoh mu oðlum, bir duyan olsa ne deriz"
"Siz söylemeseniz kim bilecek oðlum yaa! Ben, hem hocaya sordum, "Þafiiler" yiyor dedi, onlar adam deðil mi"?
???
"Allahýn kitabýný seversen kimse duymasýn, hadi iyi geceler" deyip gittiler.
...
Yolda Donmemet'le Hikmet bir birilerine yemin verdiriyorlardý, "aman ha! Kimseler duymasýn, aðzýný sýký tut emmioðlu, kimsenin yüzüne bahamayýz"
....
Sabah erkenden Mustafa, ayýrdýðý ön kolu iyice temizleyip ayaklarý da ortadan kaldýrdýktan sonra, kalan parça eti Ali emmiye götürür, kapýyý açan Ali eminin hanýmýna; "emmiðýzý al, Aliemmimi iyicene doyur, ben mazot almaya gidiyorum" der.
...
"Ne oldu gýz, ne diyo Mýstafa"
"Epey bir et getirdi senin payýnmýþ" diyor, Ali emminin hanýmý.
"Bize mi? yollamýþ o kadar eti" diyor, hanýmýna da dönerek, "gýz bu mýstafa hakkâkten hakikatli çocuk, bah komþusunu nasýl da düþünüyor"
Ali emminin hanýmý tavayý çekip etin baþýna varýyor, eti güzelce doðruyor, ama içinde halaa bir þüphe var, "Ali bu et biraz pembe mi? Duruyor"...
" Gýz get, buldun bunuyorsun, oðlan akþam ava gitti, tavþan etidir eyle olur" diyor. Bilmiyor ki tilki etidir, üstelik akþam da kendi elleriyle yüzdü, Mustafa'nýn böyle bir þey yapabileceði aklýnýn ucundan bile geçmiyor, akþam tilkiyi yüzdüðü bile aklýndan çýkmýþtýr. Her neyse çoluk çocuk oturup afiyetle bir güzel karýnlarýný doyuruyorlar.
...
Biraz sonrada Mustafa geliyor, "emmi gel hadi, motor hazýr, azýðýný al da gidek" diyor. Ali emminin hanýmý, "Mustafa emmoðlu, senin getirdiðin et ne etiydi? gusura galmada nasýl söyliim biraz tuhaftý." Deyince de Mustafa dururmu.
"Ahan kasap yanýnda duruyor" (?) ... Ali emminin "jetonu düþüyor" olayý hatýrlýyor... "Ulan þerefsiz! akþam sen bana dilki yüzdürdün yoksa?..."
"Ýyi iþte, bende payýný ayýrttým emmoðlu" deyince Ali emmide þafak atýyor... Hanýmý oradan "Allah müstahak'ýný versin, Mustafa" dedikten sonra Ali emmiye doðru dönüyor, "tüh lan seninde galýbýna, akþam dilkiyi yüzen sen, sabah sabah bize yediren sen, ben biliyordum, bu iþte bir iþ olduðunu, ben yarým ahlýmýnan bildim de! Ya sen!" Diye söylene söylene içeri girdi.
.....
Ertesi gün köyde herkes tilkili pirzolayý konuþuyordu duymayan kalmamýþtý.
...........
(...sürecek)
19.10.2008 þiirkolikte yayýnlanmýþtýr