|
Bir Soluk Nefes
(EYLÜL YAMAÇ) 7 Temmuz 2011 |
Soyut |
| |
 Fedakâr, özverili bir anne olmuþtum. Onlar için bütün hayallerimden vazgeçmiþtim. Þimdi ise onlarý ardýmda býrakýp hayallerimin yolculuðuna çýkýyordum. Hatta kaçýyordum çok uzaklara… Belki bu kaçýþ, kendime yolculuk olacaktý. Bir köy öðretmeni olup minicik yürekleri sevgimle doldurabilmek, çocuklarýn çoraklaþmýþ, üþümüþ kalplerini ýsýtabilmek istiyordum. |
|
|
Maskeli Balo
(EYLÜL YAMAÇ) 22 Haziran 2011 |
Soyut |
| |
| Masanýn üzerine koyduðum davetiyeyi hafifçe ona doðru sürüyorum (ah keþke ‘’davetiye önünde be adam açýp da baksana ‘’diyebilsem...) dizlerini sallýyor, kravatýný saða sola çekiþtiriyor. Anlaþýldý! Bir beþ dakika daha orada oturamayacak. Þimdi beklediðim soru; |
|
|
| Otobüsün camýnda kurduðum küçük bir dünyam olmuþtu. Dýþarýda hýzla tükettiðimiz hayat aslýnda bir perdeden öteki perdeye zor yetiþen monologlardý. Ýzleyebildiklerim olsa olsa bir filmin fragmaný kadardý. Iþýklarýn, hükümranlýðýný, tahakkümünü okumuþtum bir yerde. Birkaç kez esnedi koca otobüs dururken. Karþýya geçmek için ýþýðý seçmeye çalýþan yaþlý kadýn çok gerilerde kalmýþtý.
|
|
