|
Öteki
(Nurol Banabak) 18 Aralık 2001 |
Deneysel |
| |
 Öteki
Hiçbir koşul, atılmışlığını-ayrılmışlığını tüketemez;
O, Öteki’dir!
Nietzsche’nin; yücesine tırmandığında, dışarıda bıraktığı,
Heidegger’in; Varoluş’unu eksikli bulduğu, nihai
Otantik oluşunu (özgür oluşunu) ölümüyle |
|
|
Bir Depresyona Metafor
(Nurol Banabak) 24 Aralık 2001 |
Destan |
| |
 Bir Depresyona Metafor
(“Dünya, yolumuzu kaybetmemizdir.” F. Kafka)
( Belki de beni tanıyacaksın! )
Karanlık.
Kral, küskün.
Kral, tacını fırlatıp atıyor.
“Bir daha asla!” “Bir daha asla!& |
|
|
Evcilik Oyunu
(Nurol Banabak) 2 Ocak 2002 |
Anı |
| |
Artık öykümüz yazılsın mı diyorsunuz?
Yani varsınız gerçek bir yaşam öyküsüne...
|
|
|
Kaza
(Nurol Banabak) 8 Ocak 2002 |
Bireysel |
| |
 Bir kaza daha istemiyorum
Öleyim yeter
|
|
|
Nazlı Yare Mektup
(Nurol Banabak) 8 Ocak 2002 |
Özlem Şiirleri |
| |
 On-onbir- oniki-onüç...
Senin dudaklarında bir şiir...
On dört,
Dudakların şiir.
On beş
İkimiz şair...
|
|
|
Yazı benim için basit bir edim değildir;
ruhum, yazdığım her sözcüğün bedelini öder.
Uyduruk mutluluklarımı yıkar yazı;
yeni bir dünya kurarım bedenimi kayalıklarında
kuzgunlara sunduğum.
Öyküm acıdır, ama, aldanış değil.
Belki de dünyayı daha iyi yapmanın bir yolu yoktur,
çünkü ölüm her zaman vahşi kalacaktır.
En mutlu an değil midir ölümün en korkunç göründüğü an
ve her yazı edimi bir pazarlık değil midir ölümle:?
Korkunç\'un elinden ne kurtarabilirsek!
(6 Kasım 2001 RİZE)
Nurol Banabak
|
|
