Bazen farkına varılan farkındalıkların ağırlığı, ezip geçiyor insanı. Hele ki, sevdiklerinin bunları görmeye niyetleri olmadığını anladıkça. Ve kayıplarının farkına vardıkça, başka bir hayat olsa, herşey yeniden başlasa diyor. Hayal gemilerinde yüzüp, hayal ülkelerinde geziyor. Ama kişi, kendi istemeden, hiçbirşey değişmiyor.
İçimizdeki küçük kızlar, küçük oğlanlar, içimizdeki ana baba ve kendimizle, benliğimizle her zaman bir bütün olup, hayat yolunda yaşamla dans ederken, ait olma ve birey olma dengesini kurmuş insanlar olarak yaşamamız ümidiyle.
