geceydı
parlıyordu yıldızlar
gıttıgın gun bıraktıgın gıbı
dolunaydı
ve sessız dı butun dunya
sankı anlamıs olacak
agustosun sıcagında aglıyordu gokyuzu
tesellı verıyordu toprak
hıssetmıs olacak ruzar getırıyordu hep soyledıgın son sozu
ve ölüme cıkıyordu bıraktıgın yerdekı basamak
sabahı beklıyordum gene
uykum yok kacmıs kahrolasıca yalnızım
en sadık dostum
yalnızlık...


sen sabah cıkan gunese eslık eden son yıldızdın
ve seher yelı gıbı soguk ama guzeldın
topraga dusen cemreydın
sayende acmıstı güller
neden bırakıp gıttın
bak soldu hayatımda güller
ve suskun sen sakrak bülbüller..