Ey kader kudurmuş köpek gibi neden peşimdesin. Hayat beni bir deri bir kemik yaptığı için mi? Bazen güzel yüzlü bir kız olarak çıkarsın karşıma. Senin yüzüne aldanmam, sonuçta itsin. Bazen bir çocuk masumiyetindesin. Ağlar gözlere inanmam, kimse göründüğü kadar masum değildir bilirim ey kader. Bazen cillop gibi bir araba gibi çıkarsın karşıma. İçindekiler iki sevgilidir. Aşklarındaki slogan bellidir: Durmak yok yola devam. Ezer geçersin beni ey kader, aşıkların şen kahkahalarıyla. Bu kadar arsız ve yılışıksın. Yakamdan hiç çıkmayan kirsin. Boynumdaki idam ipi olsan daha iyi. Hiç olmazsa şerefsizlerinle yaşamak zorunda kalmam. Bir nefes bazen bin nefesten iyidir. Daracağında vereceğim bir nefes, senin itliğine razı gelmekten iyidir. Ey kader, sana zincir vurmak isterim. Her gün ve her gece kapımda havlar durursun. Böyle değil misin ki zaten? Bazılarının peşine düşersin kudurmuş köpek gibi, bazılarının kapısında kul köle olursun ve havlayıp durursun. Ey kader, canımın istediği yerde köpek, canımın istemediği yerde süt dökmüş kedi gibisin. Ey kader, bazen insan olarak çıkarsın karşıma, insanların ise hayatımda yaptıkları tek şey işgaldir. Hayatımı işgal etmeleri moğol orduları gibidir. Medeniyetten uzak, vurducu kırdıcı olmaları, sadece onlara yalancı zeferler kazandırmakta. Otobüste ayakta kalmama sebep, hastahanede kuyruğa girmeme sebep olmaktan başka hayatıma kattıkları bir şey yok. Herkesin istanbuldaki kalabalığa katılmasına rağmen, bir mimar sinan olamaması gibi hayatım. Hayatım istanbul gibi boş kalabalık. Ey kader, insanların elinde köpeksin, seni üzerime salarlar. Sen büyük haz alırsın bundan. Ey kader, bazen bir babanın eline tuttuğu çocuksun, bilirim ki aslında itsin. Ey kader, bazen bir aşığın eline tuttuğu sevgilisin, bilirim ki kuduzsun ve uyuzsun. Bütün kıllarını üzerime dökmek için bahane aramaktasın. Bütün bahanelerin adicedir. Bahane sığınanlar acizdir ey kader, bunu bilmez misin? Ne olur peşimi bırak. Sana ne gölgemin ne de varlığımın bir faydası dokunur. Bak kendini semiz kişilikler olarak tanıtanlar var. Bak kendine etli butlu hayat yaşatanlar var. Git onların peşine takıl. Belki o sayede bir değer kazanırsın. Ey kader, bırak bu değersiz adamı. Herkes pırlanta peşinde koşarken, sen neden hayat çöplüğümün içinde benim peşimdesin. İtsin diye mi yoksa? Ey kader peki hiç düşünür müsün bu adamın bu çöplükte ne işi var, bu çöpleri buraya kim atar. Eğer düşünseydin, beni bırakır hayatı bir çöplüğe çevirenlerin peşine düşerdin.