Nazlı muhabbet gülü katmer katmer açılır.
Dudağa değer gülün ateş tavırlı teni.
Asude zamanların rayihası saçılır.
Andırır çayın hâli ay gülüşlü ayteni.


Asaf Osman çekerse çay süslü ziyafeti.
Kum saati denetler çay denilen afeti.
Suya işler çay nağme dem be dem zarafeti.
Kıskanır ince belli çaydaki asaleti.


Çaynağme has mekandır orda muhabbet kavi.
Billûr renk berrak ahenk ışıl ışıl bakışlar.
Huzur ve sükûn çağı asudelik müsâvî.
Sıcaklığında erir çayların kara kışlar.


Gelenler muhabbete yaratılıştan ehil.
Aşırılık bulunmaz cümle hâller mutedil.
Ya sükûtta demirler ya da hayrı söyler dil.
Dilde ziynet hasbunallahu ve ni’mel vekil…
Ankara, 02.01.2011 İ.K